Cookies management by TermsFeed Cookie Consent
Τελευταίες Ειδήσεις

Ανακοινωθέντα

26-06-2022 10:29

Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Εσωτερικών κ. Νίκου Νουρή στο μνημόσυνο του ηρωομάρτυρα της Ε.Ο.Κ.Α. Ανδρέα Αβραμίδη και των άλλων ηρώων της Κοινότητας Τεμβριάς

 

Οι ήρωες γεννιούνται στη θύελλα, «… μ’ όνειρα που τους τα φτιάχνει η συννεφιά….». Είναι άνθρωποι που γεννιούνται λεύτεροι, πορεύονται περήφανα και πεθαίνουν ένδοξα. Όχι για να γραφτεί το όνομα τους στην πέτρα της ιστορίας, αλλά για να βρουν τη γαλήνη που θα χαλυβδώσει τα ιδανικά, τις αξίες τους και το καθήκον τους προς την πατρίδα.

Οι ήρωες της Κύπρου, γεννήθηκαν στη θύελλα, χωρίς όπλα, γαλουχημένοι στα νάματα της πίστης και της Ελλάδας. «Από τα βουνά και τα λαγκάδια, από τα κρησφύγετα και τις οπές της γης», είναι άνθρωποι που σφιχταγκάλιασαν τη φωτιά του ξεσηκωμού, που μεταβόλισαν τον έρωτα και το πάθος για την πατρίδα σε ελπίδα για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα. Άνθρωποι με καθάρια την προσταγή: «Την ελευθερία μας, δεν θα μας την δώσει κανείς. Κερδίζεται με ασταμάτητο αγώνα, ακόμα και με αίμα».

Κύριες και κύριοι,

Ήταν 3 Αυγούστου 1958 και η νύκτα υψώθηκε χωρίς το φεγγάρι της. Βαρύς ο ουρανός… θαρρείς να προμήνυε το κακό. 

Ο ήχος της φύσης γλυκόλαλο στα αφτιά του Ανδρέα Αβραμίδη και του συναγωνιστή του Ανδρέα Έλληνα. Με όλες τις αισθήσεις τους σε επιφυλακή, κίνησαν για την αποστολή. Με φρόνημα αυθεντικό, άοκνο και φουσκωμένο τον ενθουσιασμό, πατούσαν γερά τη γη. Με αργούς, κοφτούς βηματισμούς, έσφιγγαν στα χέρια το καλάθι με το σημαντικό φορτίο.

Το φέγγος και η σκοτεινιά εναλλάσσονται στα πρόσωπά τους και κοντοανασαίνοντας, αγόγγυστα συνέχιζαν να «φορτώνονται την ιστορία», να την κουβαλούν και να τους σέρνει μαζί της σε άγνωρες ατραπούς.

Κρότος και σιωπή εκεί. Ο εκκωφαντικός ήχος εγκλωβίζει τη γαλήνη και ηρεμία της κοιλάδας της Σολιάς και η σκληρή μοίρα επαληθεύει τον κακό τον οιωνό.

Το αυλάκι της «Μερσίνιας» πρόδωσε την πορεία και η κουβέντα τους απέμεινε αναίτια μισή. Ούλη η ζωή που έτρεξε στα πόδια του Ανδρεά Αβρααμίδη, έμελλε να κατασταλάξει, σβήνοντας το χαμόγελο πριν το ξεπροβόδισμα της αυγής.

…Και γονάτησε τη γη. Όλα τ’ ανακατώματα του πόνου και της θλίψης εκεί. Αλλά έτσι ορθώνεται και λευτερώνεται η ψυχή, αντάμα με το φτεροκόπημα της δόξας.

Έφυγε ο Ανδρέας μας. Έφυγε ευτυχισμένος. Και πέρασε στο Πάνθεον με φρόνημα ακμαίο, γράφοντας μαζί με τους ήρωες της ΕΟΚΑ σελίδες δόξας στην ελληνική ιστορία.

Ελληνίδες και Έλληνες,

Σήμερα, εξήντα επτά χρόνια από την έναρξη του αγώνα και σαράντα οκτώ σχεδόν από το αλγεινό καλοκαίρι του ‘74, μνημονεύουμε τον ηρωομάρτυρα Ανδρέα Αβρααμίδη και τους ήρωες της Κοινότητας Τεμβριάς που αγωνίστηκαν στον ένδοξο αγώνα της ΕΟΚΑ του 55-59. Προσευχόμαστε όχι μόνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής αυτών, αλλά και υπέρ αναστάσεως των ψυχών ημών.

Ο Ανδρεάς Αβρααμίδης, γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1938 στην Τεμβριά. Ήταν ο μονάκριβος γιος πολύτεκνης οικογένειας. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο της κοινότητάς του και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Σολέας.  Στην Δ΄ τάξη του Γυμνασίου, ο αγώνας Ε.Ο.Κ.Α. εναντίον των αποικιοκρατών Άγγλων συγκίνησε το έφηβο τότε Ανδρέα και εντάσσεται στην ΕΟΚΑ. Ο νους και η ψυχή του ήταν ήδη δοσμένα στον αγώνα και την υπόθεση της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.

Από την πρώτη στιγμή ανέπτυξε δράση, σαν έτοιμος από καιρό. Πρωτοστατεί στις μαθητικές εκδηλώσεις και συλλαμβάνεται από τις αγγλικές αρχές για οργάνωση «παράνομης παρέλασης». Καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών μηνών και μετά την αποφυλάκισή του συνέχισε τη δράση του με μεγαλύτερο ενθουσιασμό, αναπτύσσοντας πρωτοβουλία και αναλαμβάνοντας στην Οργάνωση  επιπρόσθετες ευθύνες και καθήκοντα, μεταξύ των οποίων και τη διανομή φυλλαδίων στα γύρω χωριά, την αναγραφή συνθημάτων και την παρακολούθηση πρακτόρων των Άγγλων.

Ο Ανδρεάς Αβρααμίδης ήταν μόλις 20 ετών όταν η Τεμβριά θρήνησε το βλαστάρι της. Ο συναγωνιστής του, Ανδρέας Έλληνας, αποτελεί μοναδική πηγή και μαρτυρία των γεγονότων που έγραψαν τον επίλογο της αγωνιστικής του δράσης, της ηρωικής του πορείας:

«Στις 3 Αυγούστου 1958, παρέλαβε μια διαταγή που τον καλούσε να μεταφέρει 27 αυτοσχέδιες βόμβες στα κάτω χωριά της Σολιάς, δηλαδή στη Φλάσου, Λινού, Κατύδατα, Καλό Χωριό Λεύκας και Πέτρα, για να αντιμετωπιστούν οι κακόβουλες ενέργειες των Τούρκων της Λεύκας, που με την ανοχή και την παρότρυνση των Άγγλων μαζεύτηκαν στην περιοχή. Οι βόμβες, που ήταν κρυμμένες στο σπίτι του Μιχαήλ Έλληνα, παραλήφθηκαν από τον Ανδρέα νωρίς τη νύχτα.

Εκτέλεσε τη διαταγή αγόγγυστα έχοντας πλήρη επίγνωση του θανάσιμου κινδύνου που αναλάμβανε. Πάνω από όλους και όλα, πάνω από τον ίδιο του τον εαυτό έθετε πάντα την πατρίδα.

Αν και το φορτίο ήταν αρκετά βαρύ και η αποστολή εξαιρετικά επικίνδυνη λόγω της συνεχούς παρουσίας Άγγλων στρατιωτών και χαφιέδων, ξεκίνησε η διανομή με τις βόμβες τοποθετημένες μέσα σε ένα καλάθι και αργότερα σε μια σακούλα.

Η τύχη όμως είχε παίξει άσχημο παιχνίδι εκείνη τη νύχτα.
Η ζωή του ήρωα Ανδρέα κόπηκε ξαφνικά όταν κοντά στην τοποθεσία «Μερσίνια» οι βόμβες εξερράγησαν, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα... Ο Ανδρέας έφυγε όπως έζησε, με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη».

Ελληνίδες, Έλληνες,

Από ετούτο εδώ το βήμα, δεν θα μπορούσα να μην υπομνήσω τη συμβολή και τη συνεισφορά της περιοχής Τεμβριάς-Σολέας στον αγώνα της ΕΟΚΑ.

Με την έναρξή του αγώνα την 1η τ΄Απρίλη του 55, οι Έλληνες της Κύπρου, λαός παράτολμος και ευαισθητοποιημένος, αποδείχτηκε συνεπής στο συναπάντημα με το ιστορικό χρέος και τη μοίρα του. Το ίδιο και οι πατριώτες της Τεμβριάς, αλλά και ευρύτερα της περιοχής της Σολέας. Οι κάτοικοι του χωριού, άνθρωποι κάθε λογής, κυρίως άντρες και γυναίκες, αμούστακα αγόρια κι αμέστωτες παιδούλες, πυκνώνουν της τάξεις της ΕΟΚΑ συνεισφέροντας με κάθε τρόπο στον ένοπλο αγώνα. Πέραν των 70 ανδρών και γυναικών της Κοινότητας εγγράφονται στο μητρώο αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

Ο τομεάρχης Σολέας της ΕΟΚΑ, αείμνηστος Φρίξος Δημητριάδης, ο οποίος αποδήμησε προς Κύριον πλήρης ημερών τον Δεκ. του 2018, καταγόταν από την Τεμβριά, καθιστώντας την Κοινότητα ως το κέντρο οργάνωσης και πληροφοριών του αγώνα στην περιοχή της Σολιάς. Με υπέρτατο ζήλο οργανώνει τη δράση της Οργάνωσης στην περιοχή.

Η παρουσία των ανταρτικών ομάδων του Μάρκου Δράκου, του Γρηγόρη Αυξεντίου και του Στυλιανού Λένα στις περιοχές Σολιάς – Μαραθάσας ήταν έντονη. Στην Κοινότητα της Τεμβριάς, συναντώνται τρία σημαντικά κρησφύγετα της περιοχής, όπου φιλοξενούνταν οι αντάρτες. Είναι αξιοσημείωτο το ότι με όραμα και προσπάθειες του ίδιου του αείμνηστου τομεάρχη Φρίξου Δημητριάδη, με συνεχιστές το νεοϊδρυθέν Σωματείο Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ ‘55-59 Τεμβριάς – Σολέας, έγινε κατορθωτό πρόσφατα να ανασκευαστεί και να αναστηλωθεί το κεντρικό κρησφύγετο της Τεμβριάς. Είμαι βέβαιος ότι η πρωτοβουλία- το όραμα αυτό που πλέον πήρε «σάρκα και οστά»- θα αποτελέσει μια μικρή κιβωτό ανάκλησης και διαφύλαξης της ιστορικής μνήμης του αγώνα, η οποία θα ενδυναμώνει με υπερηφάνεια τις νεότερες γενιές μας.

Ελληνίδες και Έλληνες,

Η σημερινή μέρα δεν είναι μόνο μέρα απόδοσης τιμών και ανάμνησης. Είναι και ημέρα στοχασμού.

Οι ελληνικές ψυχές των αγωνιστών της ελευθερίας σαρκώθηκαν την πίστη στην πατρίδα και οδήγησαν το κοντάρι στον στόχο, ωθούμενοι από τα υψηλά τους οράματα για ελευθερία και Ένωση με τη μητέρα πατρίδα.

Σήμερα, αναλογιζόμαστε το δικό μας χρέος έναντι στη μαρτυρική μας πατρίδα, αλλά και σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν για την αποτίναξη του Αγγλικού αποικιοκρατικού ζυγού. Αλιεύουμε από το θησαυροφυλάκιο της ιστορίας μας, των αγώνων και των εμπειριών του χθες, για να δούμε πιο καθαρά το σήμερα και το αύριο.

Ο καλύτερος τρόπος διαφύλαξης της μνήμης του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., ο καλύτερος τρόπος να εξάρουμε την προσφορά των αγωνιστών του 1955-59, είναι να διαφυλάξουμε το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού στη γη των προγόνων μας. Οφείλουμε να επιτύχουμε τους στόχους του αγώνα για εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του εθνικού μας προβλήματος.  

Εξήντα επτά χρόνια μετά την έναρξη του ένοπλου αγώνα και η Κύπρος μας, κύριες και κύριοι, παραμένει ακρωτηριασμένη περιμένοντας τη δικαίωση από το βάρος της εισβολής του «Αττίλα» το 1974, που είχε ως αποτέλεσμα το 37% των εδαφών της νήσου των Αγίων και των Ηρώων να βρίσκεται μέχρι και σήμερα υπό τουρκική κατοχή.

Οι τακτικισμοί, οι λεονταρισμοί και η διπλωματία της Τουρκίας εμμένουν σε μια επιθετική ρητορική, η οποία την ίδια ώρα επιλέγει να «δηλητηριάζει» τις σχέσεις μεταξύ των δυο πλευρών τόσο με την αλαζονική της στάση όσο και με τις θέσεις της που αξιώνουν προκλητικά τη λύση δύο κρατών.

Δυστυχώς η απαράδεκτη της στάση, οι έκνομες ενέργειές της που στρέφονται εναντίον της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, συντηρούν στην «κατάψυξη» το αδιέξοδο που περιήλθε στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Άγκυρα, αφού έχει εποικήσει το βόρειο κατεχόμενο τμήμα, τώρα επιδίδεται σε έναν οιονεί «εποικισμό» των ελεύθερων περιοχών μέσω των παράτυπων μεταναστών, που κατά χιλιάδες ωθούνται από την Τουρκία μέσω της πράσινης γραμμής προς τις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Κι όμως, η παράτυπη αυτή εισβολή πληθυσμών στις ελεύθερες περιοχές, κύριες και κύριοι, αποτελεί ακόμη μια έκνομη ενέργεια της Τουρκίας, που στόχο έχει τη δημογραφική αλλοίωση και αλλοτρίωση της χώρας μας επιδιώκοντας, ταυτόχρονα, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα.

Εχουμε διαμηνύσει στους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουμε αλλοτρίωση της πατρίδας μας. Μεθοδικά θα περιορίσουμε τις ροές από την πράσινη γραμμή και αποφασιστικά θα εντείνουμε τις επιστροφές και τις απελάσεις όσων οι αιτήσεις τους απορρίπτονται και δεν δικαιούνται να παραμείνουν στη Δημοκρατία.

Παρά τις δυσκολίες, σας διαβεβαιώ ότι η Κυβέρνηση δεν εφησυχάζει. Προσπαθούμε ακατάπαυστα να στηλιτεύουμε προς κάθε κατεύθυνση τις παράνομες ενέργειες, που αντιβαίνουν το διεθνές δίκαιο είτε αυτό αφορά την εργαελιοποίηση των μεταναστών είτε την κατάφωρη παραβίαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, τονίζοντας την ανάγκη αναστροφής των τουρκικών ενεργειών, συμπεριλαμβανομένων των τετελεσμένων που επιχειρούν στην κλειστή πόλη των Βαρωσίων, αλλά και της εργαλειοποίησης των μεταναστών.

Ελληνίδες και Έλληνες,

Μνημόσυνα σαν και το σημερινό αντιφεγγίζουν την ιστορία μας και το καθήκον μας απέναντι στις στρατιές όλων εκείνων που ηρωικά θυσίασαν τη ζωή τους για τη δική μας ελευθερία, απέναντι στην ίδια μας την πατρίδα και τις νέες γενιές. Σήμερα, η διαφύλαξη των εθνικών μας συμφερόντων είναι ένας αγώνας που δεν διεξάγεται στο πεδίο της μάχης, αλλά στην ευρωπαϊκή και διεθνή πολιτική σκηνή. 

Ακουμπώντας στη μνήμη του ήρωα Ανδρέα Αβρααμίδη και των ηρώων της Τεμβριάς, δίνουμε μπρος τους συγγενείς και φίλους τους, την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους μέχρι την τελική δικαίωση, για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος, που να αποκαθιστά τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων, στη βάση των ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Είμαστε δεσμευμένοι στις επιταγές των αθάνατων ηρώων που έπεσαν για τα ιερά και τα όσια του γένους των Ελλήνων. Που θυσιάστηκαν για την ελευθερία, αλλά και την ένωση με την μάνα Ελλάδα.

Προσκυνούμε ευλαβικά, υμνούμε και γινόμαστε κοινωνοί του μεγαλείου της ψυχής τους.

Αιωνία ας είναι η μνήμη τους.

 

(ΕΦυς/ΙΚ)