Ανακοινωθέντα

Πρώτιστο στοιχείο, χαρακτηριστικό της Ορθοδόξου Θεολογίας, είναι ότι ο κόσμος, ως δημιούργημα  του Θεού, και μάλιστα «εκ του μηδενός», αποτελεί κτίσιν και δωρεάν Του προς τον άνθρωπο «εργάζεσθαι και φυλάσσειν αυτόν» (Γεν. 2, 15),  και σε καμιά περίπτωση ιδιοκτησία του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος είναι διαχειριστής της κτίσης και δεν έχει το δικαίωμα να την χρησιμοποιεί κατά το δοκούν, πόσο μάλλον να την καταστρέφει.

Ο κόσμος, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας, αποτελεί ενότητα όντων, τα οποία έχουν έκαστον τον ίδιον «λόγον», οι δε «λόγοι των όντων», όπως τους αποκαλεί ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, συνιστούν ενιαίον σύνολον, μίαν αρμονίαν, ένα «κόσμον».

Η κοσμολογία των Πατέρων της Εκκλησίας δεν επιτρέπει, συνεπώς, καμιά  υποτίμηση  του φυσικού κόσμου από τον άνθρωπο.

Ως δημιουργήματα του Θεού, όλα τα όντα έχουν τον δικό τους «λόγον» εντός του Λόγου του Θεού, μέσα στον οποίο ενώνονται και συνυπάρχουν με αρμονία.

Το οικολογικό πρόβλημα και κατ’ επέκταση η κλιματική αλλαγή αποτελούν δημιούργημα ενός συγκεκριμένου αναπτυξιακού μοντέλου, ενός υπέρμετρου καταναλωτικού πολιτισμού, ως εκ τούτου δεν πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι η οικολογική κρίση είναι στην ουσία και στη γενεσιουργό αιτία της, πνευματική και ηθική.

Κατά την άποψη μου το μοντέλο που μπορεί να αποκαταστήσει την περιβαλλοντική και κοινωνική ζημιά είναι η βιοοικονομία, αφού μπορεί να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις για τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων, τη βιώσιμη πρωτογενή παραγωγή, τη βελτίωση της δημόσιας υγείας, την εξισορρόπηση των κοινωνικών ανισοτήτων και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο μήνυμα του για την Πανορθόδοξη Ημέρα Προστασίας Περιβάλλοντος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος:

«Τό φλέγον θέμα τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, τά αἴτια καί αἱ ἐπιπτώσεις του διά τόν πλανήτην καί τήν καθημερινότητα τῶν ἀνθρώπων ἀποτελοῦν εὐκαιρίαν διά προσεγγίσεις καί συζητήσεις ἐπί τῇ βάσει τῶν ἀρχῶν τῆς θεολογικῆς οἰκολογίας καί διά συγκεκριμένας πρακτικάς παρεμβάσεις. Εἶναι ζωτικῆς σημασίας νά δοθῇ ἔμφασις εἰς τήν δρᾶσιν εἰς τοπικόν ἐπίπεδον. Ἡ ἐνορία ἀποτελεῖ τό κύτταρον τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, χῶρον προσωπικῆς παρουσίας καί μαρτυρίας, ἐπικοινωνίας καί συνεργασίας, λειτουργικήν καί διακονικήν κοινότητα».

Ήλθε λοιπόν η ώρα, η ανθρωπότητα να αναλάβει τις ευθύνες της. Σοβαρό ρόλο έχουν να διαδραματίσουν τα κράτη, τα οργανωμένα σύνολα συμπεριλαμβανομένης της εκκλησίας και οι  πολίτες.

Η γη ανήκει σε όλους άρα και η προστασία της αποτελεί ευθύνη του καθενός μας. Κανείς δεν πρέπει να εξαιρεί τον εαυτόν του από αυτή την προσπάθεια, η οποία πρέπει να είναι συλλογική και συνάμα πνευματική. 

Τελειώνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και να σας συγχαρώ για τη σημερινή διοργάνωση.

___________

(ΜΓ/ΣΧ)