Cookies management by TermsFeed Cookie Consent
Τελευταίες Ειδήσεις

Ανακοινωθέντα

01-03-2020 08:30

Επιμνημόσυνος λόγος Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Δημήτρη Συλλούρη στο μνημόσυνο του Βετεράνου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Νεόφυτου Χατζηγεωργίου Καμαρά

Με τον δέοντα σεβασμό, αποτίουμε σήμερα τις οφειλόμενες τιμές στον βετεράνο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, Νεόφυτο Χατζηγεωργίου Καμαρά, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 96 χρόνων, αλλά και πλήρης -ηθικά και αξιακά- ως προς το χρέος του απέναντι στην ανθρωπότητα.

Η πατρίδα και ο αγώνας για την υπεράσπισή της είναι για τον άνθρωπο από τις ιερότερες αξίες. Πόσο μάλλον, όταν ο αγώνας αυτός λαμβάνει οικουμενικές διαστάσεις και γίνεται στο όνομα των ιδανικών της παγκόσμιας ελευθερίας, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, αλλά και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι η πιο αιματηρή ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία ενεπλάκη η πλειονότητα των κρατών του τότε κόσμου. Αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση βίας, βαρβαρότητας και φρικαλεότητας, καταγράφοντας τους περισσότερους θανάτους στην ανθρώπινη ιστορία. Στο πρόσωπο του Νεόφυτου Χατζηγεωργίου, τιμούμε εμείς σήμερα όλους τους αγωνιστές οι οποίοι αντιστάθηκαν σθεναρά ενάντια στον φασισμό, την ανελευθερία, την καταστρατήγηση της έννοιας του δικαίου, την καθυπόταξη των λαών και την καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939 και την κήρυξη του πολέμου από τη Μεγάλη Βρετανία εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας, η Κύπρος εισήλθε άμεσα στον πόλεμο, ως βρετανική αποικία. Αρκετοί Κύπριοι, 20 χιλιάδες στο σύνολο – ανάμεσά τους και ο Νεόφυτος Χατζηγεωργίου – παρότι ήταν υπόδουλοι οι ίδιοι, έδωσαν έμπρακτα το παρόν τους στον συμμαχικό αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του φασισμού και του ναζισμού, εις το όνομα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Ο Νεόφυτος Χατζηγεωργίου ήταν ανάμεσα στον μεγάλο αριθμό Κυπρίων, οι οποίοι πείστηκαν και ακολούθησαν τον δρόμο της στράτευσης, μετά την εξαγγελία της αποικιοκρατικής κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας, ότι η στράτευσή τους στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων θα είχε ως αντάλλαγμα την ελευθερία και αυτοδιάθεση της Κύπρου. Η ανάγκη και η σφοδρή επιθυμία για εθνική απελευθέρωση, οδήγησε τον Νεόφυτο Χατζηγεωργίου και τόσους άλλους Κύπριους να αγωνιστούν για την παγκόσμια ελευθερία και ειρήνη.

Ο Νεόφυτος Χατζηγεωργίου έλαβε μέρος σε ιστορικές μάχες, όπως αυτή του Ελ-Αλαμέιν και πολέμησε επίσης στην Ελλάδα στις αρχές του 1941, μετά την αποτυχία της Ιταλίας για κατάληψη της χώρας και την επαπειλούμενη εισβολή της Γερμανίας. Τον Απρίλιο του 1941, ο Νεόφυτος συνελήφθη ως αιχμάλωτος των Γερμανών και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων στη Γερμανία. Εκεί, οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας ήταν τραγικές, με μεγάλο αριθμό αιχμαλώτων να πεθαίνουν ή να εκτελούνται. 

Ο Νεόφυτος αφέθηκε τελικά ελεύθερος την άνοιξη του 1945, όταν το Βερολίνο κατελήφθη από τις επιτιθέμενες δυνάμεις, με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν οι εναπομείναντες αιχμάλωτοι πολέμου. Επέστρεψε στην πατρίδα του τον Ιανουάριο του 1946, μετά από πέντε χρόνια απουσίας και αγώνα. Όταν τελικά ο Νεόφυτος Χατζηγεωργίου έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 1912, το πικρό παράπονο που πήρε μαζί του ήταν οι κούφιες και ψεύτικες υποσχέσεις της Βρετανίας για αυτοδιάθεση και ελευθερία της Κύπρου.

Τον Αύγουστο του 2013, το Υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας τίμησε μετά θάνατο τον Νεόφυτο Χατζηγεωργίου με το Πολεμικό Μετάλλιο του Βασιλέως Γεωργίου, τον Πολεμικό Αστέρα της Βορείου Αφρικής και τον Πολεμικό Αστέρα για τη δράση του στην Ελλάδα και την αιχμαλωσία του σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων στη Γερμανία.

Άξιος τιμών, λοιπόν, άξιος μνημόνευσης, αλλά κυρίως άξιος μίμησης και παραδειγματισμού ο Νεόφυτος Χατζηγεωργίου, ως προς το θάρρος, την αγωνιστικότητα και την αυτοθυσία του, για τα ύψιστα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Τέτοια πρότυπα αγωνιστικότητας και ηρωισμού στέκουν για μας ως φάρος ελπίδας και δύναμης στη σημερινή πραγματικότητα με τις σύγχρονες προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, ως κράτη, ως κυβερνήσεις και ως άτομα.

Ακραία περίπτωση σύγχρονης μορφής φασιστικής συμπεριφοράς κράτους αποτελεί δυστυχώς η Τουρκία, την οποία εμείς ως Κύπρος έχουμε απέναντί μας σε μια επίπονη προσπάθεια για την επίλυση του εθνικού μας προβλήματος. Απόλυτα προκλητική και έχοντας στα σχέδιά της ακραίες ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις, η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει παράνομα το 37% των κυπριακών εδαφών, ενώ προκαλεί καθημερινά εντάσεις, αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα τόσο της Κύπρου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όσο και της Ελλάδας στο Αιγαίο. 

Ο παράγοντας ‘Άγκυρα’ έχει ως στόχο τον πλήρη έλεγχο του νησιού. Εμείς από πλευράς μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κυπριακό δεν αποτελεί ένα δικοινοτικό πρόβλημα, αλλά ένα πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Ως εκ τούτου, αποτελεί εθνική επιταγή για εμάς – και όχι επιλογή – η συνεχής προσπάθεια μέσω ενός συλλογικού αγώνα, για διασφάλιση των εθνικών μας δικαιωμάτων και δικαίωση του ιστορικού μας παρελθόντος.

Στόχος μας πρέπει να είναι η επίτευξη μιας δίκαιης και λειτουργικής λύσης, η οποία θα θέτει τέρμα στη μακρόχρονη και παράνομη κατοχή των κυπριακών εδαφών από την Τουρκία. Μια λύση, η οποία θα εδράζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αρχές της δημοκρατίας. Μια λύση, η οποία θα διασφαλίζει την ακεραιότητα του κράτους μας, τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, εξυπηρετώντας το καλώς νοούμενο συμφέρον του κυπριακού λαού.

Από την άλλη, οφείλουμε ταυτόχρονα να εργαστούμε για την κοινωνική και πολιτειακή αναβάθμιση του υφιστάμενου κράτους μας, με την εξυγίανση των θεσμών και την εξάλειψη οιωνδήποτε στοιχείων κακονομίας και διαφθοράς, ώστε να δομήσουμε ένα υγιές κράτος πρότυπο και ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου και ισοπολιτείας.

Τονίζω, λοιπόν, καταληκτικά ότι καμιά έκπτωση και καμιά υποχώρηση δεν χωράει σε αυτά που διεκδικούμε και σε αυτά που μας ανήκουν. Θα πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, ως κράτος, ως κοινωνία, ως άτομα, έχοντας κατά νου ότι οι πράξεις και οι αποφάσεις μας δεν καθορίζουν μόνο τις δικές μας ζωές, αλλά και τις τύχες των επερχόμενων γενεών.

Διδασκόμενοι από το παρελθόν και οραματιζόμενοι ταυτόχρονα ένα αξιοπρεπές και δίκαιο μέλλον, ας εκτελέσουμε το δικό μας χρέος απέναντι στην πατρίδα μας, αλλά και απέναντι στην ανθρωπότητα.

-------------------------------

ΕΚ/ΕΙ