Ανακοινωθέντα

Φίλε Πρωθυπουργέ,

Αγαπημένε μου φίλε, Πρόεδρε κ. Παυλόπουλε,

Αγαπητέ Δήμαρχε και αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών,

Διακεκριμένες προσωπικότητες που τιμάτε με την παρουσία σας τη σημερινή εκδήλωση,

Κυρίες και Κύριοι,

Εντονότατη είναι η συναισθηματική φόρτιση και συγκίνηση που βιώνω σήμερα.

Συγκίνηση, η οποία αυθορμήτως προκαλείται από την απόδοση εις το πρόσωπό μου της υψίστης των τιμών του Δήμου Αθηναίων.

Ενός Δήμου που αποτέλεσε και αποτελεί τη συνέχεια της πόλης – κράτους της αρχαίας Αθήνας, ως φορέα του πνεύματος και της διανόησης, γενέτειρα της Δημοκρατίας και λίκνο του δυτικού πολιτισμού.

Ενός Δήμου ο οποίος ανέκαθεν διάπλασε και καταξίωσε εξέχουσες προσωπικότητες του Ελληνισμού σε διάφορους τομείς της πολιτικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και θρησκευτικής ζωής, τόσο σε τοπικό όσο και διεθνές επίπεδο.

Ενός Δήμου που επηρέασε και τη δική μου διαδρομή, αφού η διαμόρφωση της προσωπικότητας, αλλά και η πορεία μου ως νομικού και δρώντος πολιτικού, είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη νομική παιδεία και τις σπουδές που έλαβα στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Απευθυνόμενος στις Αρχές του Δήμου, σε εσάς φίλες Δήμαρχε, σε εσάς φίλοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκφράζω τις ευγνώμονες ευχαριστίες του ιδίου, της οικογένειάς μου, ως επίσης ολόκληρου του κυπριακού λαού για την τιμητικότατη αυτή απονομή.

Αποδέχομαι την ξεχωριστή αυτή διάκριση ως τη:

• Δια του προσώπου μου, υψηλή αναγνώριση των πολυετών αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού για ελευθερία και δικαίωση, αλλά και,
• Ως υπόμνηση της διαχρονικής στήριξης των Ελληνικών Κυβερνήσεων και του ελληνικού λαού προς τη δοκιμαζόμενη μεγαλόνησο.

Την ιδία στιγμή, το σκεπτικό της αποφάσεως σας αποτελεί επιπρόσθετη υπόδειξη του χρέους που έχω να επιτελέσω απέναντι στην ιδιαίτερη μου πατρίδα και εν γένει τον Ελληνισμό.

Χρέος, το οποίο υπαγορεύει να εργαστώ άοκνα, επιδιώκοντας τη διατήρηση των μεταξύ μας ιστορικών και ακατάλυτων δεσμών.  

Ταυτόχρονα, ως Πρόεδρος ημικατεχόμενης χώρας, η οποία συνιστά τη μόνη περίπτωση ευρωπαϊκού κράτους, στα όρια της επικράτειας του οποίου εξακολουθεί να υπάρχει διαιρετική γραμμή, το χρέος αυτό υπαγορεύει, ως υψίστη προτεραιότητα, την επανένωση και την απαλλαγή της πατρίδας μου από τα  κατοχικά στρατεύματα.

Αμετάθετος στόχος μου, όπως άλλωστε και των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων, αλλά και του ελληνικού λαού  παραμένει η εξεύρεση μίας κοινά αποδεκτής λύσης, χωρίς παρεκκλίσεις από τα σχετικά Ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μιας λύσης που θα δημιουργεί ένα πραγματικά ανεξάρτητο και σύγχρονο κράτος του οποίου η κυριαρχία, η εδαφική ακεραιότητα και η συνταγματική τάξη δεν θα περιορίζονται από αναχρονιστικά συστήματα εγγυήσεων ή την παρουσία ξένων στρατευμάτων.

Μίας λύσης η οποία θα διασφαλίζει τη λειτουργικότητα, και, συνεπώς, τη βιωσιμότητα του Κράτους, επιτρέποντας σε όλους τους πολίτες, ασχέτως εθνικής καταγωγής, να συμβιώσουν με αλληλοσεβασμό και να συνδημιουργήσουν μέσα σε συνθήκες ειρήνης, σταθερότητας, ασφάλειας και προόδου.

Δράττομαι της παρούσης να εκφράσω για άλλη μία φορά τη βαθιά ευγνωμοσύνη της Πολιτείας αλλά και ολόκληρου του κυπριακού λαού για τη διαχρονικά αταλάντευτη θέση αρχών της Ελλάδας όσον αφορά τις προσπάθειες που καταβάλλει και καταβάλλουμε για εξεύρεση μιας συνολικής και λειτουργικής λύσης.

Η εδώ παρουσία μου απέχει ελάχιστες μέρες από τους εορτασμούς της 28^ης Οκτωβρίου, μια των λαμπρότερων ιστορικών στιγμών του Έθνους, όταν, σαν αποτέλεσμα του ηρωισμού των Ελλήνων, ο Churchill έλεγε πως: «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Μιας σημαντικής στην ιστορία των εθνών ημέρας που στέλνει πολλαπλά μηνύματα, ιδιαίτερα τούτες τις κρίσιμες για τον Ελληνισμό στιγμές.

Και δεν είναι τυχαία η αναφορά μου, αφού η Ελλάδα και η Κύπρος αντιμετωπίζουν τούτες τις ημέρες σημαντικές προκλήσεις σαν αποτέλεσμα της συνεχώς κλιμακούμενης επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας στο Αιγαίο, με έμφαση τη στρατιωτική ισχύ και τις μονομερείς ενέργειες, πάντα κατ’ αντίθεση του διεθνούς δικαίου.

Μια επεκτατική πολιτική, που, όπως καλά γνωρίζετε, δεν περιορίζεται μόνο στο Αιγαίο, αλλά εκτείνεται και στην Κύπρο, τόσο στη θάλασσα – με παράνομες γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας – όσο και στο έδαφος– με το άνοιγμα του παραλιακού μετώπου της περίκλειστης περιοχής των Βαρωσίων, μιας αδελφής πόλης του Δήμου Αθηνών.

Στις εν λόγω, διεθνώς καταδικασθείσες προσπάθειες προκρίνουμε τη καλή τη πίστη και επί ίσοις όροις διαπραγμάτευση, βασισμένη στο μέχρι στιγμής διαμορφωμένο κεκτημένο αρχών και θέσεων της Ε.Ε. αλλά και της διεθνούς κοινότητας και των Ηνωμένων Εθνών.

Ύστερα, οι κατά της Ελλάδος και Κύπρου απειλές και ενέργειες δεν είναι παρά απειλές κατά της ίδιας της ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, Κύπρος και Ελλάδα, σε αγαστή συνεργασία,  με πλήρη συνέπεια στο ευρωπαϊκό ιδεώδες και τη διεθνή νομιμότητα, απέναντι στην επιθετική και αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, αντί της όποιας άγονης πολεμικής και εμπρηστικής ρητορικής, προτάσσουμε το διεθνές δίκαιο, τους διπλωματικούς χειρισμούς, την αλληλεγγύη των εταίρων μας στην Ένωση και τη δυναμική μας ως σημαντικούς πυλώνες σταθερότητας μέσα από το δίκτυο περιφερειακών και διεθνών συνεργασιών που αναπτύσσουμε.

Ελλάδα και Κύπρος, κατ’ αντίθεση των εκνόμων τουρκικών ενεργειών, ούτε απειλούν ούτε επιδιώκουν τον σφετερισμό των δικαιωμάτων του οποιουδήποτε κράτους, σέβονται το διεθνές δίκαιο και για αυτό επιδιώκουν τον δημιουργικό διάλογο ή αν δεν υπάρχει κατάληξη την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο για την επίλυση των όσων ανεδαφικών η Τουρκία επιδιώκει.

Την ίδια στιγμή, πρέπει να καταστεί σαφές πως η εν λόγω στάση σε καμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως αδυναμία ή ότι θα υποκύψουμε σε απειλές, εκφοβισμούς και προκλήσεις, που ουδεμία σχέση έχουν με τη διεθνή διπλωματία και τις σχέσεις καλής γειτονίας των σύγχρονων κρατών.

Φίλε κ. Δήμαρχε, αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, Κυρίες και κύριοι,

Λαμβάνοντας το Χρυσό Μετάλλιο Αξίας της Πόλεως των Αθηνών, σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, σε μια περίοδο κλιμάκωσης και όξυνσης της τουρκικής προκλητικότητας, έχω πλήρη συναίσθηση της δικής μου υψηλής ιστορικής, πολιτικής και ταυτόχρονα ηθικής ευθύνης, που η απονομή αυτή με βαραίνει απέναντι στον Κυπριακό και ευρύτερο Ελληνισμό.

Για αυτή την ευθύνη σας διαβεβαιώ ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι με όλες μου τις δυνάμεις και με σύνεση, αναλώνοντας το άπαν των δυνάμεων μου ώστε να δικαιώσω την τιμή που σήμερα μου αποδίδεται.

Φίλε Δήμαρχε, Δημοτικοί Σύμβουλοι σας ευχαριστώ θερμά.

(ΡΜ/ΝΝ)