Ανακοινωθέντα

Όσα χρόνια και αν περάσουν οι μνήμες επιστρέφουν στις μαύρες εκείνες μέρες του 1974, που σκόρπισαν στον τόπο μας την καταστροφή με τους χιλιάδες πρόσφυγες, εγκλωβισμένους, νεκρούς και αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας. Προκάλεσαν ανείπωτο πόνο και οδύνη και πληγές που παραμένουν ακόμα ανοιχτές. Γονείς που έχασαν τα βλαστάρια τους, παιδιά που έχασαν τους πατεράδες τους, συγγενείς που έχασαν δικούς τους ανθρώπους σε μάχες ή σε στυγερές δολοφονίες του Τούρκου εισβολέα.

Σήμερα, συγκεντρωθήκαμε με πόνο ψυχής και μεγάλη θλίψη, εδώ στον Ιερό Ναό Παναγίας Οδηγήτριας Πέρα Ορεινής, για να αποχαιρετίσουμε ακόμη ένα συμπατριώτη μας, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τα στρατεύματα του Αττίλα, όταν κατέλαβαν το χωριό του, χωρίς με οποιονδήποτε τρόπο να προκαλέσει ή να απειλήσει. Απλώς βγήκε με τα χέρια ψηλά από σπίτι στο οποίο είχε καταφύγει για να παραδοθεί μαζί με άλλον ένα συγχωριανό του και να ενημερώσει τους εισβολείς ότι μέσα στο σπίτι υπήρχαν μόνο ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα. Και εκείνη τη στιγμή πυροβολήθηκαν και οι δύο εν ψυχρώ και έπεσαν νεκροί στο έδαφος.

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Γεώργιο Στέκα του Ντορζή από το Νέο Χωριό Κυθρέας, ένα φιλήσυχο άνθρωπο, του μεροκάματου και της βιοπάλης που αγωνιζόταν να θρέψει τα επτά του παιδιά, αφού η σύζυγος του Χρυστάλλα απεβίωσε κατά τη γέννηση του έβδομου τους παιδιού. Ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα αντιμετώπιζε τόση αγριότητα και βαρβαρότητα. Γι΄ αυτό και είχε επιλέξει να παραμείνει στο χωριό του, το Νέο Χωριό Κυθρέας,  παρ’ όλους τους κινδύνους της επερχόμενης τότε κατάληψης του από τα τουρκικά στρατεύματα. Το ίδιο είχαν αποφασίσει και εκατό περίπου άλλοι κάτοικοι του Νέου Χωρίου Κυθρέας, που είχαν συγκεντρωθεί στα σπίτια συγγενών και φίλων, για περισσότερη, όπως πίστευαν, ασφάλεια.

Με την είσοδο του τουρκικού στρατού και κατά τις επόμενες μέρες ακολούθησαν σκηνές τρόμου και πανικού. Τούρκοι στρατιώτες που περιπολούσαν στους δρόμους του χωριού ή εισέβαλλαν στα σπίτια λεηλατώντας και καταστρέφοντας, μαζί με Τουρκοκύπριους που για χρόνια ποτίζονταν από την Άγκυρα με το δηλητήριο του μίσους και της έχθρας εναντίον των Ελληνοκυπρίων, πυροβολούσαν χωρίς λόγο και αιτία τους εγκλωβισθέντες κατοίκους.

Μαζί με τον Γεώργιο Στέκα εκτελέστηκε εν ψυχρώ και ακόμη ένας συμπατριώτης μας, που ήταν μεγαλύτερης ηλικίας και συγχωριανός του Γιώργου, ο Στυλιανός Γιαννακού, που μαζί είχαν καταφύγει στο σπίτι της κόρης του. Η κηδεία του Στυλιανού Γιαννακού τελέστηκε στις 28 του περασμένου Απριλίου από την εκκλησία Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Καϊμακλί.

Τα λείψανα και των δυο βρέθηκαν σε μαζικό τάφο σε σημείο περιοχής του χωριού τους. Μαζί βρέθηκαν και τα λείψανα άλλων έξι άγρια δολοφονηθέντων κατοίκων του Νέου Χωριού Κυθρέας. Τα λείψανα του Γιώργου εντοπίστηκαν με τραύματα από σφαίρα στο κεφάλι.

Ελληνίδες, Έλληνες,

Πόσες άλλες παρόμοιες άραγε περιπτώσεις υπήρξαν εκείνες τις πολύ τραγικές μέρες για την πατρίδα μας; Σίγουρα πολλές. Το μαρτυρούν τα στοιχεία των φακέλων των αγνοουμένων μας, οι μαρτυρίες των επιζώντων, όπως και τα ευρήματα στους τόπους ταφής των θυμάτων της τουρκικής βαρβαρότητας.

Ειδικά το Νέο Χωριό Κυθρέας πλήρωσε ιδιαίτερα βαρύ φόρο αίματος κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής. Στο μαρτυρολόγιο της μεγάλης προσφοράς της κοινότητας καταγράφονται 74 περιπτώσεις πεσόντων, εκτελεσθέντων εν ψυχρώ κατοίκων του χωριού και αγνοουμένων. Η κοινότητα ίσως, μάλιστα, να κατέχει το θλιβερό προνόμιο να έχει θρηνήσει τα περισσότερα θύματα μαζί με τη γειτονική Άσσια, σε σύγκριση με άλλες κοινότητες. Στη μνήμη όλων κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ και εκφράζουμε προς τις οικογένειές τους τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη για τον ηρωισμό και την αυτοθυσία τους.

Δυστυχώς, σαράντα τέσσερα χρόνια μετά, καθώς συνεχίζουμε να θάβουμε συμπατριώτες μας που έχασαν τη ζωή τους, είτε στα πεδία των μαχών, είτε κατά τη σύλληψη και την αιχμαλωσία τους από τα στρατεύματα του Αττίλα, έρχονται στο φως όλο και νεότερα στοιχεία για το προσωπικό δράμα που έζησαν πολλοί συμπατριώτες μας.

Οι ευθύνες της Τουρκίας είναι τεράστιες. Τα εγκλήματα δεν μπορούν να αποσιωπηθούν και η αλήθεια θα πρέπει να λάμψει. Οφείλει η κατοχική δύναμη να ανταποκριθεί στη δίκαιη απαίτηση της πλευράς μας που είναι και απαίτηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να επιτραπεί η πραγματοποίηση χωρίς οποιουσδήποτε περιορισμούς των εκταφών στις λεγόμενες στρατιωτικές περιοχές, όπως και η πρόσβαση ερευνητών στα αρχεία του κατοχικού στρατού, όπου με βεβαιότητα υπάρχουν στοιχεία για περισσότερες περιπτώσεις αγνοουμένων. Και, βέβαια, να δοθεί πληροφόρηση για το τεράστιο θέμα της μετακίνησης οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους που παραμένουν ακόμη άγνωστοι.

Ελληνίδες, Έλληνες,

Αποχαιρετώντας τον Γεώργιο Στέκα, αναγνωρίζουμε ταυτόχρονα και τη μεγάλη προσφορά του ως ανθρώπου που αγωνίστηκε για τη δημιουργία και την προκοπή της μεγάλης οικογένειας του. Επτά παιδιά ευτύχισε να κάνει.  Η σύζυγος Χρυστάλλα απεβίωσε, όπως και δύο από τα παιδιά τους, ο Ανδρέας και η Ξένια. Στη ζωή βρίσκονται τα άλλα πέντε παιδιά τους, ο Παύλος, η Μαρούλα, ο Παντελής, η Βασούλα και η  Χρυστάλλα.

Σε αυτούς, όπως και στα δικά τους παιδιά και τους άλλους συγγενείς, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και προσευχόμαστε μαζί τους για την ανάπαυση της ψυχής του πατέρα και παππού τους, όπως και για τη δικαίωση της θυσίας του με μια λύση του κυπριακού προβλήματος που θα επανενώνει την πατρίδα μας και θα τερματίζει οριστικά την τουρκική κατοχή, διασφαλίζοντας, παράλληλα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των νόμιμων κατοίκων της νήσου, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκύπριων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων.

Η σημερινή κατάσταση πραγμάτων στο νησί μας με τη συνεχιζόμενη κατοχή είναι όλως απαράδεκτη, και όπως έχει καταστήσει επανειλημμένα σαφές κατά το τελευταίο διάστημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τόσο σε επίσημες επαφές όσο και με δημόσιες τοποθετήσεις του, η δική μας πλευρά είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε ένα νέο κύκλο διαπραγματεύσεων από το σημείο στο οποίο διακόπηκαν τον περασμένο Ιούλιο στο Γκραν Μοντανά, προκειμένου να επιτύχουμε μια συνολική λύση στη βάση των ψηφισμάτων και των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών, όπως και των αρχών, των αξιών και του κεκτημένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η πρόσφατη απόφαση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για διορισμό απεσταλμένου, που θα πραγματοποιήσει επαφές με τα εμπλεκόμενα μέρη στο Κυπριακό, αποτελεί μία πολύ καλή ευκαιρία μέσα από την οποία ευελπιστούμε να ξεκαθαρίσουν οι προθέσεις και των δύο πλευρών και να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα που θα επιτρέπουν την άμεση επανέναρξη των συνομιλιών.

Κοινός μας στόχος θα πρέπει να είναι να καταστεί η Κύπρος ένα φυσιολογικό κράτος, όπως το περιέγραψε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ένα πραγματικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος απαλλαγμένο από τις εξαρτήσεις τρίτων.  Το όραμα μας θα πρέπει να είναι κοινό με σεβασμό της μιας πλευράς στα δικαιώματα της άλλης.

Αγαπημένοι μου Παύλο, Μαρούλα, Παντελή, Βασούλα και Χρυστάλλα,

Αγαπημένοι και σεβαστοί συγγενείς,

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Γιώργο και τιμούμε με ευγνωμοσύνη τη μνήμη του. Αναγνωρίζουμε ότι απέναντί του έχουμε ένα ανεκπλήρωτο χρέος και θα παλέψουμε για να το εκπληρώσουμε. Δεν θα πάψουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε μέχρι να φέρουμε την ελευθερία, την ειρήνη και την ασφάλεια σε τούτο τον πολύπαθο τόπο.

Αυτή είναι η πρώτιστη υποχρέωση, αλλά και ύψιστη τιμή προς τον Γιώργο και προς όλους τους ήρωες και μάρτυρες των αγώνων μας και σε όσους ακόμα αγνοούνται.

Αιωνία ας είναι η μνήμη του Γεώργιου Στέκα, που μετά από 44 χρόνια κηδεύουμε σήμερα, στην ελεύθερη πατρίδα, κοντά πια στα αγαπημένα του πρόσωπα.

Αιώνια και τιμημένη.

_______________

ΡΜ/ΣΧ