Ανακοινωθέντα

Χαιρετίζω την έναρξη του σημερινού συνεδρίου με θέμα το Διεθνές Δίκαιο, και ειδικότερα το Δίκαιο του Πολέμου, την Κρατική Κυριαρχία και τις Γεωπολιτικές Εξελίξεις στην Κύπρο. Ταυτόχρονα, χαιρετίζω την εξαίρετη μονογραφία του δρος Ιάκωβου Καρεκλά, με τίτλο Θεωρία του Δικαίου Πολέμου, ένα χρήσιμο και εμπεριστατωμένο εγχειρίδιο για τη μελέτη των θεμάτων του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, σε μια περίοδο γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών ανακατατάξεων. 

Η διεθνής δικαιοσύνη και νομιμότητα, σε επίπεδο λαών, κρατών και διπλωματικών-διαπολιτειακών σχέσεων, αποτελούν τα εχέγγυα της δημοκρατίας, της ειρήνης και της ισότητας. Η συλλογική προσπάθεια και η δια βίου μάχη για την επικράτηση του Διεθνούς Δικαίου, σε ανθρωπιστικό και εθνικό επίπεδο, τάσσεται ως υπέρτατος στόχος όλων μας.

Το Διεθνές Δίκαιο θα πρέπει να διαφυλάττει την παγκόσμια ειρήνη, θέτοντας παράλληλα ισορροπίες και φραγμούς, ούτως ώστε κάθε κράτος να μην δρα κατά το δοκούν. Δεν θα πρέπει να τυγχάνει διαφορετικών ερμηνειών από το εκάστοτε κράτος, καθότι είναι καθορισμένο από τις διεθνείς συνθήκες, κανονισμούς και συμβάσεις. Μπορεί ωστόσο, να αναβαθμίζεται και να επικαιροποιείται, βάσει των δεδομένων του σύγχρονου κόσμου. Σε διαφορετική περίπτωση, η κατά το δοκούν ερμηνεία του, οδηγεί σε αναρχία και στην επικράτηση του ισχυρού.

Ανέκαθεν, άνθρωποι, ομάδες και λαοί συγκρούονταν μεταξύ τους, επιδιδόμενοι σε πολέμους και μάχες, άλλοτε υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα και δικαιώματά τους, επιζητώντας αυτοδιάθεση και ελευθερία, και άλλοτε έχοντας ως στόχο την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων και συμφερόντων. Για τη βιαιότητα και φρικαλεότητα του πολέμου, καθώς και για τη μετατροπή του ανθρώπου σε θηρίο, με σκοπό την κυριαρχία, κάνει λόγο ο Θουκυδίδης, καλύπτοντας τον καθοριστικό -ιστορικά- Πελοποννησιακό Πόλεμο, αναλύοντας το πώς μεταξιώνονται οι αξίες της ζωής και πώς δοκιμάζεται η ανθρώπινη ψυχή. Όπως σημειώνει μεταγενέστερα και ο Αμερικανός Πρόεδρος Λίνκολν, στα μέσα του 19^ου αιώνα: «Σε περιόδους πολέμου, η ειλικρίνεια αμφισβητείται και τα κίνητρα δέχονται επίθεση […] η σκέψη αναγκάζεται να πέσει σε σύγχυση, η απάτη προοδεύει, η εμπιστοσύνη πεθαίνει και ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται την παρόρμηση να σκοτώσει τον γείτονά του».

Το σύγγραμμα του δρος Καρεκλά ενέχει μία θεματική ιδιαιτερότητα, δεδομένου του γεγονότος ότι καλύπτει όχι μόνο το Δίκαιο σε καταστάσεις πολεμικών συρράξεων, αλλά και το Δίκαιο που πρέπει να επικρατεί, σχετικά με τη διαφύλαξη των ανθρωπιστικών αξιών και δικαιωμάτων, εν καιρώ πολέμου. Έρχεται δηλαδή να καλύψει χρονικά, αλλά και σε επίπεδο αιτίας και αποτελέσματος, τη διεξαγωγή μιας πολεμικής επιχείρησης. Ιδιαίτερα, καταγράφονται και αναλύονται νομικώς, θέματα που αφορούν στον Ελληνισμό, σε σχέση προς το δίκαιο πόλεμο, με ιστορικές αναφορές από τον Θουκυδίδη, αλλά και την καθοριστική ναυμαχία του Ναβαρίνου, επί της οποίας επιχειρηματολογεί ο συγγραφέας περί του δίκαιου πολέμου για αυτοδιάθεση.

Σημαντική πτυχή της μονογραφίας, αποτελεί το σχετικό κεφάλαιο που αφορά στην Κύπρο, τα κυριαρχικά και εδαφικά δικαιώματα της Δημοκρατίας μετά την τουρκική εισβολή του 1974, καθώς και το κατά πόσον η επέμβαση της Τουρκίας ήταν τελικά έννομη ή έκνομη, βάσει της Συνθήκης Εγγυήσεως του Συντάγματος του 1960. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται στο εν λόγω κεφάλαιο, ότι βάσει αδιάσειστων νομικών επιχειρημάτων, η Τουρκία δεν είχε δικαίωμα επέμβασης, αλλά απώτερος σκοπός της ήταν η εξυπηρέτηση των πολιτικών και γεωστρατηγικών της συμφερόντων.

Τέλος, πρωτότυπο κεφάλαιο του βιβλίου αποτελεί αυτό της ένοπλης ανθρωπιστικής επεμβάσεως, η οποία τεκμηριώνεται από το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες. Μεταξύ άλλων, ο δρ Καρεκλάς επικρίνει επεμβάσεις – επονομαζόμενες ως ανθρωπιστικές – με παράδειγμα αυτή του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο το 1999.

Βασικό μήνυμα του βιβλίου είναι αυτό που σημειώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο της μονογραφίας του, ότι «η πολιτική ελευθερία, η κρατική κυριαρχία και η εθνική αξιοπρέπεια είναι αξίες πολύ πιο σημαντικές ακόμη και από την ίδια τη ζωή».

Αυτή την ελευθερία και κυριαρχία παλεύει να επανακτήσει η Κυπριακή Δημοκρατία εδώ και 44 χρόνια, διαπραγματευόμενη με την αδιάλλακτη Τουρκία, η οποία παραμένει άτεγκτη στις απόψεις της, επιχειρώντας με κάθε μέσο να υλοποιήσει τις επεκτατικές και ιμπεριαλιστικές της βλέψεις.

Η προσπάθειά μας όμως, συνεχίζεται αδιάκοπα, με μόνο στόχο την επαναφορά και αποκατάσταση της τάξης και της δικαιοσύνης στον τόπο μας.

Εύχομαι καλή συνέχεια και κάθε επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας.

Καλοτάξιδο επίσης, να είναι το σύγγραμμα του δρος Καρεκλά στα χέρια του κάθε ενδιαφερόμενου αναγνώστη.

(ΑΧ)