Ανακοινωθέντα

Σαράντα επτά χρόνια μετά το προδομένο καλοκαίρι του 1974 προβαίνουμε σε ακόμη ένα απολογισμό των προσπαθειών μας για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας. Ένα απολογισμό που μας θλίβει και μας πικραίνει έντονα, καθώς οι εξελίξεις στο θέμα παραμένουν απογοητευτικές.

Δυστυχώς, η κατοχική δύναμη κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στις συνεχείς εκκλήσεις μας να επιδείξει επιτέλους ανθρώπινο πρόσωπο και να συνεργαστεί με ειλικρίνεια και καλή θέληση για τη διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοουμένου μας. Μάλιστα, μας κατηγόρησε τελευταία για εκμετάλλευση του ανθρωπιστικού αυτού προβλήματος.  Αν είναι δυνατόν, η πλευρά με τις τεράστιες και αυταπόδεικτες ενοχές για την εξαφάνιση τόσων ανθρώπινων ζωών, να κατηγορεί τώρα εμάς για εκμετάλλευση του θέματος. Ναι, η Τουρκία που όλα αυτά τα χρόνια έχει ως προτεραιότητα στην τακτική της να αποκρύπτει τις ευθύνες της για τη βαρβαρότητα που επέδειξε εισβάλλοντας στην Κύπρο και τα εγκλήματα που διέπραξε εις βάρος τόσων ανθρώπων ο τουρκικός στρατός.

Μπορεί η Τουρκία να προσπαθεί να ωραιοποιήσει το πρόσωπό της, αλλά θα πρέπει να κατανοήσει ότι σε καμία των περιπτώσεων δεν απαλλάσσεται των ευθυνών της, πόσο μάλλον όταν αυτές καθορίζονται και οριοθετούνται με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο από αποφάσεις διεθνών οργανισμών και θεσμών, όπως ο ΟΗΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Δυστυχώς, η επίτευξη προόδου εναπόκειται στην επίδειξη διάθεσης ουσιαστικής συνεργασίας από πλευράς κατοχικής δύναμης και στη θέληση και βούληση των ισχυρών της γης να εξασκήσουν τις αναγκαίες πιέσεις στην κατοχική δύναμη.

Θεωρούμε επάναγκες η Τουρκία να αποδεχθεί την πρόσβαση ερευνητών στα αρχεία του τουρκικού στρατού και να προχωρήσει στην υπόδειξη των σημείων ομαδικών τάφων Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων από τις περισυλλογές που έγιναν από πεδία των μαχών αλλά και τους χώρους στους οποίους επανατάφηκαν τα λείψανα που σκόπιμα μετακινήθηκαν από τους πρωτογενείς χώρους ταφής από τον τουρκικό στρατό.  

Μόνο αν η Τουρκία εγκαταλείψει την αδιάλλακτη όσο και απάνθρωπη πολιτική της στο πρόβλημα των αγνοουμένων θα είναι δυνατό να προσβλέπουμε, μετά από μισό σχεδόν αιώνα, με αισιόδοξη προοπτική στον τερματισμό της αγωνίας και του πόνου των συγγενών που όλοι συμμεριζόμαστε και αισθανόμαστε.

Μας ανησυχεί και μας προβληματίζει αυτό που διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια με τη δραματική μείωση του αριθμού των ταυτοποιήσεων και των επιτυχών εκταφών που πραγματοποιούνται στα κατεχόμενα. 

Ο απολογισμός της όλης δράσης της Διερευνητικής Επιτροπής για τους αγνοουμένους καταδεικνύει την πραγματικότητα:

Από τις 1510 δηλωθείσες και περιληφθείσες στον κατάλογο περιπτώσεις  Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων, έχουν ταυτοποιηθεί και παραδοθεί στους οικείους τους για ταφή, τα οστά 722  συμπατριωτών μας.  Στις πλείστες δε περιπτώσεις, μόνο μεμονωμένα μικρά οστά. Ως αποτέλεσμα της τραγικής αυτής κατάστασης εξακολουθούν να αγνοούνται 788  αδέλφια μας, μεταξύ των οποίων 47 από τους 77 Ελλαδίτες που είχαν αρχικά καταγραφεί.

Μάλιστα, το 2021 πάει να κλείσει με το πιο χαμηλό ποσοστό ταυτοποιήσεων: Δεκαέξι μέχρι τώρα στα τέλη Σεπτεμβρίου, 25 πέρσι, το 2020. Το δε ποσοστό ανασκαφών όπου εντοπίστηκαν λείψανα έχει καθηλωθεί στο 6%.

Θέλω να σας αναφέρω ότι από πλευράς μας στα πλαίσια του προγράμματος της Κυπριακή Δημοκρατίας συνεχίζουμε τις προσπάθειες για επίλυση των επιστημονικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε για ταυτοποίηση των ψεκασμένων οστών.

Κυρίες και κύριοι,

Η αρνητική στάση της Τουρκίας και το σύνολο των προβλημάτων που υπάρχουν ή αναφύονται σχετικά με τους αγνοουμένους μας, δεν πρόκειται να κάμψουν την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση της Ελλάδος για τη διευκρίνηση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενού μας.

Όλοι γνωρίζουμε τη μεγάλη και ηρωική προσφορά των δικών σας ανθρώπων στον άνισο και προδομένο αγώνα του 1974, όπως ταυτόχρονα γνωρίζουμε και το μεγάλο μας  χρέος έναντι σας.  Με τον ηρωισμό και το απαράμιλλο θάρρος τους κέρδισαν το θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη μας ορθώνοντας το ανάστημά τους απέναντι στο βάρβαρο Αττίλα και κατέλαβαν ξεχωριστή θέση στο Πάνθεον των Αθανάτων μας.

Μαζί, γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε το χρέος μας για τη δικαίωση της θυσίας τους, μέσω της συνεχιζόμενης προσπάθειάς μας για την επίτευξη μιας λύσης η οποία να ακυρώνει τα τετελεσμένα της κατοχής και να θέτει οριστικά τέρμα στις επιδιώξεις της Τουρκίας για έλεγχο όλου του νησιού, καθώς και της ευρύτερης περιοχής.

Όπως τόνισα και κατά την πραγματοποιηθείσα στις 22 Ιουλίου 2021 τελετή επαναπατρισμού των ιερών οστών του ήρωα Αντιστράτηγου Στυλιανού Καλμπουρτζή, σε συνεργασία με την Ελλάδα παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο για τερματισμό της κατοχής και κατάργηση του συμβόλου του διαχωρισμού που είναι χαραγμένο στον Πενταδάκτυλο και διαπερνά τα σπλάχνα της μαρτυρικής μας γης. Αγωνιζόμαστε για την επανένωση της πατρίδας μας, αγωνιζόμαστε για να πνεύσει παντού ο άνεμος της ελευθερίας στον τόπο μας. Αγωνιζόμαστε για μια λύση χωρίς στρατεύματα κατοχής, χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Μιας λύσης που να βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση με το διεθνές δίκαιο, τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Απορρίπτουμε τους τουρκικούς εκβιασμούς και τις απειλές, απορρίπτουμε τις απαράδεκτες και προκλητικές θέσεις που προβάλλονται από την τουρκική και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για αποδοχή και αναγνώριση πρώτα της δήθεν κυριαρχικής ισότητας του ψευδοκράτους, και παραμένουμε σταθεροί στις θέσεις μας. Απορρίπτουμε και καταγγέλλουμε παντού τις τελευταίες παράνομες, προκλητικές και παράλογες εξαγγελίες της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής ηγεσίας για την Αμμόχωστο, εξαγγελίες που προσκρούουν στα Ψηφίσματα 750 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά και αποκαλύπτουν ποιοι ήταν πάντα και συνεχίζουν να είναι οι στόχοι και οι προθέσεις της τουρκικής πλευράς.

Κυρίες και κύριοι,

Διερμηνεύοντας τα αισθήματα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, της πολιτείας γενικότερα αλλά και ολόκληρου του κυπριακού λαού, εκφράζω για μια ακόμη φορά προς όλους σας τη μεγάλη ευγνωμοσύνη και το σεβασμό μας.

Είστε συγγενείς ηρώων που υπεράσπισαν τη ζωή και την ελευθερία μας, έχετε την Κύπρο στην καρδιά σας που πάλλει το ίδιο με τη δική μας καρδιά, είστε αδέλφια μας, άνθρωποι που παρά τον πόνο και την πίκρα της απώλειας  αγαπημένων τους, είστε περήφανοι γιατί αυτοί στάθηκαν με αξιοπρέπεια και ηρωισμό απέναντι στον Τούρκο εισβολέα και τον πολέμησαν, πιστοί στον όρκο που έδωσαν.

Σας ευγνωμονούμε.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες της γενικής σας συνέλευσης.

/ΣΧ