Cookies management by TermsFeed Cookie Consent
Τελευταίες Ειδήσεις

Ανακοινωθέντα

25-05-2022 18:56

Ομιλία της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Αννίτας Δημητρίου στην παρουσίαση του βιβλίου του Σάββα Τρίχα «Ξεκίνα χτες: 52 αληθινές ιστορίες έμπνευσης και παρακίνησης»

Αγαπητέ κύριε πρόεδρε της Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λεμεσού,

Αγαπητέ κύριε πρόεδρε του συμβουλίου του Πανεπιστημίου Λευκωσίας,

Αγαπητέ κύριε Τρίχα,

Κυρίες και κύριοι,

Οι ιστορίες απoτέλεσαν ανέκαθεν έναν προνομιούχο πόλο έλξης για την ανθρώπινη ύπαρξη. Εκφερόμενες μέσα από τη γλώσσα, οι ιστορίες που φτιάχνουμε συνιστούν έναν από τους κεφαλαιώδεις τρόπους πρόσβασης στην πραγματικότητα. Στο θρησκευτικό και πολιτισμικό πεδίο, οι ιστορίες επένδυσαν με σύμβολα τα αρχέτυπα και απέδωσαν ερμηνευτικά τον Κόσμο και το Ιερό, αλλά και τον προορισμό του ανθρώπου στα πλαίσια της εσχατολογίας. Από τον 20ό αιώνα και εντεύθεν, γειώνοντας τον συλλογικό στον ατομικό πλέον μύθο, η φροϋδική ψυχανάλυση αναγνώρισε στην ιστορία του Οιδίποδα το αρχέγονο καθολικό πρότυπο της διαμόρφωσης της ταυτότητας. Τι είναι λοιπόν αυτό που μας ελκύει από τις ιστορίες, τι μας ωθεί στο να τις πλάθουμε ή να τις διαβάζουμε, γιατί τις διηγούμαστε, τις δραματοποιούμε, τις ξηλώνουμε, τις αποζητούμε, τις ξαναλέμε ή και τις εφευρίσκουμε;

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη, αλλά σίγουρα μπορούμε να ξεκινήσουμε από κάπου. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από σήμερα ή από αύριο, ή μπορούμε να ξεκινήσουμε και από χτες, όπως παιγνιωδώς μας προκαλεί ο τίτλος του βιβλίου του Σάββα Τρίχα Ξεκίνα χτες: 52 αληθινές ιστορίες έμπνευσης και παρακίνησης.

Ο Σάββας Τρίχας είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ομιλητής και συγγραφέας, γνωστός από το επιδραστικό βιβλίο του Η δύναμη της επικοινωνίας. Με διδακτορικό τίτλο στην αποκωδικοποίηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, είναι εξίσου παραγωγικός στο πεδίο των επιστημονικών δημοσιεύσεων και δημόσιων διαλέξεων, έχοντας ιδιαίτερα ξεχωρίσει σε αριθμό παρεμβάσεών του, από την Εθνική Ακαδημία Αποφοίτων FBI Αστυνομίας Κύπρου έως τον διεθνή οργανισμό TED (στο Λας Βέγκας, τη Λωζάνη) και αλλού, με διαλέξεις του σε 19 χώρες μέχρι στιγμής συνολικά, όπου κατέστη πηγή έμπνευσης και στοχασμού μπροστά σε πολυπληθή ακροατήρια. Με ερευνητική έμφαση στη σημασία της συναισθηματικής νοημοσύνης στην ηγεσία και την επικοινωνία, ο Σάββας Τρίχας έχει μοιραστεί, ανάμεσα σε άλλα, πολύτιμες σκέψεις και πρακτικές γύρω από τη γλώσσα του σώματος και την ψυχολογία της επικοινωνίας.

Στο πλαίσιο αυτής του της εξειδίκευσης εντάσσεται αναμφίβολα και το νέο πνευματικό του πόνημα Ξεκίνα χτες, το οποίο εμβολιάζει τον αναγνώστη με ευανάγνωστες, διαυγείς και εύκολα εφαρμόσιμες συμβουλές αυτοβελτίωσης, που συμβάλλουν στην ψυχική ενδυνάμωση, την ενίσχυση της ανθεκτικότητας, τη βελτίωση των διαπροσωπικών μας σχέσεων και την απαγκίστρωση από τα αρνητικά αισθήματα της απόρριψης και της αλυσιτελούς παράδοσης στις αντιξοότητες του βίου. «Η ζωή δεν είναι σπριντ, είναι μαραθώνιος», μας υπενθυμίζει, υπομιμνήσκοντας πως «αυτός που δεν έχει αντοχές χάνει».

Παρότι διανθισμένο με πενήντα δύο, όπως και ο τίτλος του μαρτυρεί, αυτοτελείς ιστορίες, το βιβλίο του Σάββα διατηρεί μια πρωτότυπη και σταθερή δομή. Το ενδιαφέρον προκύπτει περισσότερο από το γεγονός πως κάθε κεφάλαιο περιλαμβάνει μία προσωπική εμπειρία και μια φανταστική ιστορία, η οποία λειτουργεί συμπληρωματικά ή διαφωτιστικά ως αλληγορία, «δύο διαφορετικά αφηγήματα», όπως γράφει ο συγγραφέας, «τα οποία συγκλίνουν ως προς το τελικό απόσταγμα».

Επιπλέον, οι πενήντα δύο διηγήσεις του βιβλίου εισάγονται με ένα αναγνωρίσιμο απόφθεγμα από τον παγκόσμιο πολιτισμικό χάρτη, το οποίο λειτουργεί ως πύκνωση, προανάγνωσμα ή ευρηματικά ως αφόρμηση της ιστορίας που θα ακολουθήσει.

Τι μπορεί λοιπόν να μας πει το πιο ψηλό δέντρο του κόσμου, πώς μια αγκαλιά μπορεί να επαναφέρει τον ανθρώπινο σφυγμό και τη λειτουργία των ζωτικών μας οργάνων, πώς ένας ψύλλος, ένας λύκος ή μια αλεπού μπορούν να συμβάλουν στην κατανόηση του εαυτού και των ορίων μας; Συχνά, θα έλεγε κανείς, στο πνεύμα των μύθων του Αισώπου ή του La Fontaine, ή ακόμη των θεραπευτικών ιστοριών του Χόρχε Μπουκάι, το ύφος του οποίου μπορεί κανείς στις σελίδες του Τρίχα να αναγνωρίσει, κάθε ιστορία του βιβλίου καταλήγει, αν όχι σε ένα ηθικό δίδαγμα, τουλάχιστον σε μια μεγάλη αλήθεια, τόσο πολυφωνική, ώστε να αφορά όχι πια τον μυθοπλάστη, αλλά τον καθολικό αναγνώστη της ιστορίας, μέσα στον οποίο το ατομικό βίωμα εκρέει και αφομοιώνεται ή και από τον οποίο η ίδια η ιστορία του ατόμου εκπορεύεται, διηθείται στο πρίσμα μίας εκάστης ιδιοσυγκρασίας και εν τέλει εκβάλλει και καθαίρεται.

Πραγματικό και φανταστικό, εμπειρία και ευφυολόγημα, κυριολεξία και μεταφορά αλληλοσυμπληρώνονται και συνεπικουρούνται, συγκλίνουν και δραματοποιούν μια μεγάλη αλήθεια για την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ιστορίες αυτές, ως εργαλεία πνευματικής ανάπτυξης, διερεύνηση, διεύρυνση και αναγνώριση της εν γένει προοπτικής των ανθρωπίνων ωθούν τον αναγνώστη στην αυτογνωσία και την αυτοεκτίμηση, ενθαρρύνουν την αυτοπαρατήρηση και ενδυναμώνεουν τη θέλησή μας όχι μόνο να συνειδητοποιήσουμε τα δεδομένα του βίου και της κατάστασής μας, αλλά και να αναλάβουμε δράση για την οικοδόμηση μίας καλύτερης εντέλει σχέσης με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας.

Φίλες και φίλοι,

Το βιβλίο του Σάββα, του δικού μας Σάββα, είναι ταυτόχρονα ταξίδι ιστοριών, αλλά και οδηγός προς ναυτιλλομένους, δεικνύει τον δύσκολο δρόμο προς την ευτυχία -όχι την επιτυχία- και τη συμφιλίωση, την αποδοχή των πραγματικοτήτων και τη μετουσίωσή τους σε ψυχική αφήγηση, τον επαναστατικό ρόλο της αυτογνωσίας στην ανάκτηση της λειτουργικότητας, της υγείας και των εγγενών δημιουργικών μας δυνάμεων.

Πάνω από όλα, οι ιστορίες του βιβλίου μάς καλούν να εξερευνήσουμε τις αρετές της αυτοπειθαρχίας, της πίστης, του θάρρους και της ενσυναίσθησης, καλλιεργούν την εσωτερική επιμονή, την αυτοεπινόηση, την προσμέτρηση και την κεφαλαιοποίηση κάθε μικρής μας νίκης, ξαναγράφοντας το αφήγημα της ζωής μας από την αρχή. Οι ιστορίες που λέμε είναι ο καθρέφτης του εαυτού μας, στραμμένος συχνά με την πλάτη στο μέλλον, ωθούμενος με βία προς το παρελθόν ή προσκολλημένος άγονα και οκνά στο παρόν μας. Το βιβλίο του Σάββα Τρίχα μας καλεί να σκεφτούμε όχι τόσο πώς μπορούμε να φτιάξουμε μια ιστορία, αλλά τον τρόπο με τον οποίο η ιστορία μπορεί να φτιάξει εμάς, όχι πώς να βιώσουμε κάπου μακρινά την ευτυχία στις διαδρομές της φαντασίας, αλλά να την ενεργοποιήσουμε στο εδώ και στο τώρα.

Σάββα μου, να συνεχίσεις να μας εμπνέεις και να συμβάλεις με τον δικό σου τρόπο στην προάσπιση αρχών και αξιών, αλλά και αρετών για καλλιέργεια θάρρους και ενσυναίσθησης.

Σε ευχαριστούμε και δηλώνω περήφανη.

 

(Το κείμενο ως απεστάλη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων)