Cookies management by TermsFeed Cookie Consent
Τελευταίες Ειδήσεις

Ανακοινωθέντα

07-08-2022 09:00

Επιμνημόσυνος λόγος Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών κ. Κώστα Κωνσταντίνου, εκ μέρους της πολιτείας, στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της Γεράσας Σάββα Σάββα

Έχοντας πλήρη επίγνωση του χρέους μας έναντι εκείνων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και έγραψαν με ανεξίτηλα γράμματα το όνομα τους στο Πάνθεον των Αθανάτων μας, συγκεντρωθήκαμε στον πάνσεπτο ιερό αυτόν χώρο για να τιμήσουμε και φέτος τη μνήμη του ήρωα της κοινότητας Γεράσας, του Σάββα Σάββα, που από μικρό παιδί είχε την πατρίδα και τον Ελληνισμό ολόκληρο στην καρδιά του.

Σε καιρούς που εξακολουθούν να είναι χαλεποί για την πατρίδα μας, έχουμε συλλογικά ανάγκη των θετικών προτύπων χρέους και ευθύνης, τα οποία, προβάλλοντάς τα, μεταλαμπαδεύουμε προς τους νεότερους τα οράματα, τα ιδανικά και τις αξίες όσων, σε μια δεδομένη κρίσιμη στιγμή, είχαν το θάρρος και τη λεβεντιά να απαντήσουν στο κάλεσμα της πατρίδας και να προασπίσουν με αίσθημα αυτοθυσίας την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητά της.

Γι’ αυτό και τα μνημόσυνα των ηρώων μας αποτελούν διαχρονικό χρέος προς την ιστορία μας, την εθνική συνείδηση και ταυτότητα μας, τις ρίζες και τις παραδόσεις μας.

Στη μνήμη του ήρωα της Γεράσας, του Σάββα Σάββα, εναποθέτουμε σήμερα στεφάνια ευγνωμοσύνης και αγάπης, μαζί με τη μεγάλη εκτίμηση μας προς την οικογένεια και ιδιαίτερα τους γονείς του, Ευριπίδη και Ελπίδα, που έφυγαν από τη ζωή χωρίς να μπορέσουν να κλάψουν πάνω από το φέρετρό του και να θάψουν τα λείψανά του μαζί με τους άλλους συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς.

Ο Σύνδεσμος Αποδήμων και Φίλων Γεράσας, τον οποίο συγχαίρω για τη διοργάνωση του σημερινού μνημόσυνου του ήρωα, έχει ανεγείρει μνημείο προς τιμή του, ως ελάχιστο φόρο τιμής.

Ο Σάββας Σάββα γεννήθηκε στη Γεράσα στις 3 Ιανουαρίου του 1953. Ήταν το τελευταίο από τα τέσσερα παιδιά του Ευριπίδη και της Ελπίδας, μετά τον Ανδρέα, τη Μαρούλλα και τη Γεωργία.

Τα πρώτα γράμματά του τα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο της Γεράσας και, ακολούθως, φοίτησε στο Γυμνάσιο και στην Εμπορική Ακαδημία Λεμεσού, από την οποία αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1972. Αμέσως μετά κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, όπου στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο 399 Τάγμα Πεζικού, με τον βαθμό του Λοχία.

Με την έναρξη της εισβολής του 1974, το Τάγμα του βρέθηκε στην περιοχή της CYTA, στη Λευκωσία, όπου πολέμησε σκληρά μαζί με τους συναδέλφους του και συνέβαλε στο να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων εισβολέων η περιοχή.

Μετά την εκεχειρία που ακολούθησε, το 399 Τάγμα Πεζικού έλαβε αποστολή να ενισχύσει τις γραμμές τις Εθνικής Φρουράς στην περιοχή της Σχολής Γρηγορίου και να καλύψει την αναδίπλωση της ΕΛΔΥΚ, η οποία δεχόταν σφοδρό βομβαρδισμό από την τουρκική πολεμική αεροπορία.

Στις 16 Αυγούστου 1974, κατά τη διάρκεια των σκληρών μαχών στην περιοχή της Σχολής Γρηγορίου και ενώ η μονάδα του Σάββα κατορθώνει να καταλάβει το ύψωμα της περιοχής, ο Σάββας προσπάθησε να υψώσει την ελληνική σημαία επί του υψώματος για να δώσει, έτσι, σαφή ένδειξη στους άνδρες της ΕΛΔΥΚ για τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Μια σφαίρα του εχθρού, όμως, δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει την αποστολή του.

Μέσα σε εκείνες τις τραγικές στιγμές, το νεκρό σώμα του παρέμεινε στο πεδίο της μάχης και τάφηκε μετά σε ομαδικό τάφο στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας. Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας υπάρχει και το κενοτάφιο του. Οι χαροκαμένοι γονείς του έφυγαν από τη ζωή χωρίς να μπορέσουν να αποχαιρετήσουν το παιδί τους, όπως επιβάλλει η θρησκεία και οι παραδόσεις μας, ενώ οι αδελφές του Σάββα και οι άλλοι συγγενείς περιμένουν ακόμη την ολοκλήρωση της διαδικασίας ταυτοποίησης των οστών του.

Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,

Σαράντα οκτώ χρόνια από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, οι μνήμες μας επιστρέφουν σε εκείνες τις ημέρες, που σκόρπισαν τον τρόμο και την καταστροφή με τις χιλιάδες των ξεριζωμένων από τα σπίτια τους, τους νεκρούς, τους αιχμαλώτους, τους εγκλωβισμένους, τους αγνοουμένους.

Οι μνήμες επιστρέφουν στο δράμα που έζησε όλη η Κύπρος, με τους καταυλισμούς και το πένθος που είχε σκορπιστεί παντού, την οδύνη και τον πόνο για τις πληγές που είναι ανοικτές ακόμη και σήμερα, και την προσπάθεια του εισβολέα να αλλοιώσει και να παραχαράξει την ιστορία του τόπου μας, με τη βεβήλωση των ιερών και των όσιων μας.

Με την εφιαλτική γραμμή του Αττίλα να συνεχίζει να μοιράζει την πατρίδα μας, το πιο σημαντικό ζητούμενο παραμένει η επίδειξη καλής θέλησης και βούλησης για επίτευξη μιας διαρκούς και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού προβλήματος, η οποία θα διασφαλίζει για ολόκληρη τη χώρα συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας, όπως και συνθήκες συνεργασίας και ευημερίας για όλους τους κατοίκους της, χωρίς τις όποιες εξωτερικές επεμβάσεις και τα ξένα συμφέροντα.

Και η ελπίδα μας να το επιτύχουμε αυτό, είναι μέσα από έναν διάλογο, που θα διεξάγεται χωρίς απειλές και εκβιασμούς, αλλά και που θα δώσει την ευκαιρία να κατατεθούν και να συζητηθούν προτάσεις οι οποίες να είναι σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε ό,τι αφορά στη δική μας πλευρά, η καλή θέληση και βούληση μας για την έναρξη ενός εποικοδομητικού διαλόγου, δεν μπορεί να αμφισβητείται. Απεδείχθη αυτό επανειλημμένα με τη στάση και τις ενέργειες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εκεί που προσκρούουν όλες οι προσπάθειες είναι στην αδιάλλακτη και αρνητική στάση της άλλης πλευράς, ιδιαίτερα της τουρκικής ηγεσίας, που κλιμάκωσε κατά το τελευταίο διάστημα τις απαράδεκτες προκλήσεις της τόσο στο έδαφος όσο και στη θαλάσσια μας περιοχή.

Την ίδια ώρα η Τουρκία αμφισβητεί ιδιαιτέρως προκλητικά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, παραγνωρίζοντας το διεθνές δίκαιο και ενεργώντας στο πλαίσιο του αναθεωρητισμού και της νεοοθωμανικής προσέγγισης της ηγεσίας της.

Αμετάθετος δικός μας στόχος μας είναι και παραμένει μια ελεύθερη επανενωμένη πατρίδα, χωρίς κατοχικούς στρατούς και χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα άλλων χωρών, με διασφαλισμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των νόμιμων κατοίκων του νησιού μας. Αγωνιζόμαστε για μια Κύπρο, όπως θα την ήθελαν οι ήρωες μας, με ανατροπή των κατοχικών δεδομένων και με τον λαό μας να αποφασίζει και να διαχειρίζεται την τύχη του, με γνώμονα πάντα το δικό του και μόνο συμφέρον.

Σεβαστή οικογένεια του ήρωα, συναγωνιστές και συγχωριανοί του Σάββα, ευχόμαστε να μην αργήσει να έρθει η ημέρα της δικαίωσης της θυσίας των ηρώων μας, η ημέρα που θα δικαιώσει μαζί και τις προσδοκίες των νεότερων και μεθεπόμενων γενεών, για μια νέα και περισσότερα υποσχόμενη για όλους εποχή, στην οποία να μπορούμε να σχεδιάζουμε το μέλλον μας σε συνθήκες ελευθερίας, ειρήνης, ασφάλειας και αξιοπρέπειας.

Αυτό το χρέος οφείλουμε προς την πατρίδα και τους ήρωες μας, προς τον ήρωα της Γεράσας, τη μνήμη του οποίου τιμούμε σήμερα εδώ στη γενέτειρα του.

Αιώνια ας είναι η μνήμη σου Σάββα Σάββα. Η προσφορά και η θυσία σου είναι φάρος που φωτίζει τα βήματα μας στον δύσβατο δρόμο του αγώνα που διεξάγουμε για ελευθερία και επανένωση της Κύπρου μας.

(ΕΦυς/ΜΓ)