Ανακοινωθέντα

Με βαθειά συγκίνηση και έχοντας πλήρη επίγνωση του ηθικού και ιστορικού μας χρέους να συντηρούμε τις μνήμες και να ενδυναμώνουμε την πίστη μας για τα δίκαια του αγώνα μας, συγκεντρωθήκαμε σήμερα στο ιερό ναό της Αγίας Θέκλας, εδώ στο συνοικισμό των Αγίων Αναργύρων Β’ στη Λάρνακα, για να συνεορτάσουμε και να τιμήσουμε τη μνήμη του Αγίου Παναρέτου, ενός των τριών Αγίων που ξεχωρίζουν στη θρησκευτική πίστη και λατρεία  των κατοίκων της Περιστερωνοπηγής.

Είμαστε μαζί, ακόμη σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη των ηρώων της εκτοπισθείσας μεγάλης αυτής κοινότητας της Μεσαορίας, ειδικά όσων έπεσαν αγωνιζόμενοι για τη προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας από τον Τούρκο εισβολέα το 1974, και όσων άλλων συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν από τους στρατιώτες του Αττίλα ή από Τουρκοκυπρίους εξτρεμιστές που για χρόνια ποτίζονταν από την Άγκυρα με το δηλητήριο του μίσους κατά των Ελληνοκυπρίων.

Είμαστε, επίσης, εδώ για να αναπέμψουμε μαζί δέηση στον Ύψιστο για τη διακρίβωση της τύχης των Περιστερωνοπηγιωτών που εξακολουθούν να είναι αγνοούμενοι, και να τιμήσουμε ,επίσης, και όσους άλλους πρόφεραν όλες τους τις δυνάμεις για την απόκρουση του Τούρκου εισβολέα και κατακτητή.

Θα ήθελα πρώτα να συγχαρώ θερμά τον Πρόεδρο και τα μέλη του Προσφυγικού Σωματείου «Ένωση Περιστερωνοπηγιωτών» για τη διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης μνήμης και να εκφράσω, μαζί, τη βαθιά εκτίμησή μας προς όλους τους εκτοπισθέντες κατοίκους της κοινότητας για τη στήριξη και την όλη συμβολή τους στον αγώνα για διεκδίκηση των δικαίων μας έναντι της αδιαλλαξίας και της αρνητικότητας της τουρκικής πλευράς.

Κυρίες και Κύριοι,

Ο Άγιος Πανάρετος ήταν γέννημα και θρέμμα της Περιστερωνοπηγής σε μια εποχή που πλάκωνε την Κύπρο η μαύρη τουρκική σκλαβιά. Γεννηθείς το 1710, υπήρξε κόσμημα και καύχημα της Εκκλησίας της Κύπρου. Η άγια και ασκητική του ζωή, η μόρφωση που απέκτησε και οι μεγάλες αρετές του τον ανέδειξαν ως Έξαρχο της Αρχιεπισκοπής, Ηγούμενο και Επίσκοπο Πάφου. Τη θεία του ζωή την άρχισε ως ιερομόναχος στο μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου στην Περιστερωνοπηγή, όπου και αυτός αξιώθηκε της θείας χάριτος με την εγκατάσταση και την ασκήτευσή του εκεί τον 12^ο αιώνα.  Το 1755 ο Άγιος Πανάρετος ανακαίνισε εκ βάθρων το ρημαγμένο μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου, σε επιβεβαίωση της πατρώας ευσέβειας που του είχαν μεταδώσει οι γονείς του.

Στους δυο αυτούς Αγίους της Περιστερωνοπηγής, όπως και στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, πολιούχο και προστάτη της κοινότητας, ας αναπέμψουμε τις ικεσίες μας για τη λύτρωση της ιδιαίτερης πατρίδας μας από την κατοχή και την επικράτηση παντού συνθηκών ελευθερίας, δημοκρατίας και ασφάλειας.

Σήμερα μνημονεύουμε:

-Τον  Δημήτρη Α. Βρακά, έφεδρο στρατιώτη, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της εισβολής στο τουρκοκυπριακό χωριό Όβγορος. Τάφηκε στο Λευκόνοικο.

-Τον Γιαννάκη Α. Θεοδώρου, έφεδρο στρατιώτη, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της εισβολής στην περιοχή Αγίου Παύλου στη Λευκωσία.  Ήταν για χρόνια αγνοούμενος.

-Τον Ιάκωβο Γιασουμή Κακουρή, αστυνομικό, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν ενώ βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία στην περιοχή Κερύνειας.  Τα οστά του ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο.

-Τον Κώστα Ανδρέου Φωτίου, έφεδρο αξιωματικό, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν ενώ πολεμούσε στην περιοχή Τραχωνίου-Κυθρέας-Μιας Μηλιάς. Τα οστά του ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο.

-Τον Χρίστο Κυριάκου Σωφρονίου, που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην περιοχή Τραχωνίου-Κυθρέας-Μιας Μηλιάς. Συνελήφθη μαζί με κατοίκους του χωριού Βώνη από ένοπλους Τουρκοκύπριους οι οποίοι τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ.  Τα οστά του εντοπίστηκαν σε μαζικό τάφο στο τουρκοκυπριακό χωριό Μπέκιογιου.

-Τον Ιάκωβο Χρίστου Γιακουμεττή, έφεδρο στρατιώτη, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν στην Κερύνεια κατά τις πρώτες μέρες της τουρκικής εισβολής. Τα οστά του ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο έξω από την Κερύνεια.

Μνημονεύουμε, επίσης, άλλους δεκαέξι κατοίκους της Περιστερωνοπηγής που είναι στην κατηγορία των νεκρών ή δολοφονηθέντων. Πρόκειται για τους:

-Παναγιώτη Πουλλή, Παρασκευά Κωστέα, Χαρίτωνα Χαρίτωνος, Κουλλού Λουκαρή Σιαμαρή, Γεώργιο Κωνσταντίνου Καντζιή,  Κουλλού Κωστή Σιέγκα, Δημήτρη Χριστοφή Τσαγγάρη, Γιαννή Θεοδούλου,  Παναγιώτη Πετρή Κάττο, Γεώργιο Κκαντωνή, Κλείτο Ζένιου, Μαρικού Χριστοφή, καθώς και τους Αντρόνικο Τρύφωνος, Κατερίνα Μιχαήλ Χαβάτζια, Κυριάκο Γρίβα και Μυροφόρα Φεσά, τα οστά των οποίων δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί, αλλά περιλαμβάνονται στον κατάλογο των πεσόντων, σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρεί η αρμόδια Υπηρεσία του κράτους.

Ο βαρύς φόρος αίματος που πλήρωσαν οι κοινότητες της Πηγής και της Περιστερώνας Αμμοχώστου περιλαμβάνει και τις περιπτώσεις άλλων 10 συγχωριανών, τα ονόματα των οποίων εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στον θλιβερό κατάλογο των αγνοουμένων. 

Των αγνοουμένων μας που αποτελούν την πιο τραγική πτυχή του δράματος που έζησε η ιδιαίτερη μας πατρίδα το καλοκαίρι του 1974. Οκτακόσιοι είκοσι εννέα συμπατριώτες μας εξακολουθούν να αγνοούνται. Νέοι, τότε, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για απόκρουση της Τουρκικής εισβολής και έπεσαν στο πεδίο της τιμής και του καθήκοντος, ή που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των μαχών και μετά, και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ στη συνέχεια από τους βάρβαρους της Ανατολίας, ή από εξτρεμιστές Τουρκοκύπριους που για χρόνια ποτίζονταν με το δηλητήριο της έχθρας και τους μίσους για εξυπηρέτηση των διχοτομικών σχεδίων της Άγκυρας.  

Στον ίδιο κατάλογο περιλαμβάνονται και άμαχοι οι οποίοι είχαν ,επίσης, την τραγική τύχη να συλληφθούν και να υπομείνουν τα πάνδεινα με αποκορύφωμα την εν ψυχρώ εκτέλεσή τους από τους βαρβάρους.

Στον επίσημο κατάλογο των αγνοουμένων συνεχίζουν να περιλαμβάνονται, από την Περιστερωνοπηγή, οι ακόλουθοι δέκα:

-Ο Σωτήρης Κουτσού, ο Δημητράκης Αθανασίου Χειλιμήντρης, ο Ανδρέας Τσιάκκας, ο Ανδρέας Χατζησωτήρης (Κίτσιος), ο Αυγουστής Κυριάκου (Κουρρεκιού), ο Μιχάλης Κωμοδρόμου (Πέππος), η Σωτήρα Κωμοδρόμου (Πέππου), ο Ελευθέριος Κώστα (Ττέλλης), η Θεογνωσία Κώστα (Ττέλλη), και η Παναγιώτα Δημητρίου Τριφυλλή.

Για όλους τους αγνοουμένους της Κυπριακής τραγωδίας καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για διακρίβωση της τύχης τους. Η απαίτηση μας είναι η Τουρκία να συμμορφωθεί με τις ετυμηγορίες των διεθνών οργανισμών, ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και να δώσει κάθε διευκόλυνση για την απρόσκοπτη διεξαγωγή των ερευνών και των εκταφών στις κατεχόμενες περιοχές.

Δεν μπορεί μετά από 45 χρόνια να υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα. Είναι πέρα για πέρα απάνθρωπο να φεύγουν από τη ζωή πατέρες, μητέρες, σύζυγοι, ακόμη και παιδιά αγνοουμένων, χωρίς να έχουν πάρει απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους. Η απαίτηση των συγγενών των αγνοουμένων μας είναι απαίτηση όλων μας.  Επιτέλους, η Τουρκία οφείλει να συνεργαστεί για την οριστική επίλυση του προβλήματος των αγνοουμένων αφήνοντας κατά μέρος τις σκοπιμότητες, τις υποκρισίες και τα ψεύδη. Η αλήθεια είναι εκεί, στα πεδία των μαχών και στους χώρους των μαζικών εκτελέσεων, και δεν μπορεί να αποκρύβεται άλλο. 

Πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά αυτά, οι νέοι της Περιστερωνοπηγής πρόσφεραν το 1974 το άπαν των δυνάμεων τους για την απόκρουση της τουρκικής εισβολής και την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας. Στους πολλούς που αιχμαλωτίστηκαν τότε από τον Αττίλα είναι από την Περιστερωνοπηγή οι ΄Αντης Κιμίσιης, Αντρέας Ζαχαρίου, Παναγιώτης Ζαχαρίου, Γεώργιος Σωτηρίου,  Παναγιώτης  Σωτήρη Κουτσού και Τάσος Σωτήρη Κουτσού.

Αλλά, η σκέψη μας πάει σήμερα και σε όλους τους άλλους κατοίκους της Περιστερωνοπηγής που ξεριζώθηκαν βίαια από τις εστίες τους μαζί με τις χιλιάδες των άλλων προσφύγων που διασκορπίστηκαν σε όλα τα μέρη των ελεύθερων σήμερα περιοχών της Κύπρου. Η σκέψη μας πάει στα ιερά και τα όσια μας που καταπατήθηκαν από τον Αττίλα, και σε όλα τα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις μας. Στη γη των πατέρων και των άλλων προγόνων μας. Η ιστορία, όπως και τα δικαιώματά μας, δεν μπορεί να παραγραφούν ούτε και να αλλοιωθούν από τους κατακτητές. Το δοκίμασαν και άλλοι στην υπερτρισχιλιετή ιστορία μας, αλλά πάντοτε αποτύγχαναν γιατί οι δεσμοί που μας ενώνουν με την γη μας, την ιστορία, τον πολιτισμό, τις αξίες και τις παραδόσεις μας, είναι τόσο ισχυροί που δεν μπορεί να διαρρηχθούν ή να σπάσουν, όσο και αν προσπαθήσουν οι όποιοι κατακτητές. 

Και σήμερα το τονίζουμε ιδιαίτερα αυτό. Το τονίζουμε ξεκαθαρίζοντας πως θα πρέπει ,δίχως άλλο, η Τουρκία να επιδείξει την ίδια καλή βούληση και θέληση ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη διεξαγωγή αποτελεσματικών διαπραγματεύσεων με στόχο να αρχίσει μια νέα εποχή για την πατρίδα μας, η οποία να υπόσχεται για όλους τους κατοίκους της πολύ περισσότερα μέσα σε συνθήκες ελευθερίας, ασφάλειας και κοινής ευημερίας.

Από την πρώτη στιγμή του τερματισμού της διαδικασίας στον Κραν Μοντανά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υπογράμμισε στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ότι στόχος του είναι να επαναρχίσει η διαδικασία ,το συντομότερο δυνατόν, μέσα από τη σωστή βάση, χωρίς σκοπιμότητες και στο πλαίσιο των παραμέτρων που έθεσε.

Δηλαδή, την κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων και της μόνιμης παρουσίας κατοχικού στρατού, όπως και το ξεκαθάρισμα της αξίωσης που θέτει η τουρκική πλευρά για την αποτελεσματική, όπως τη χαρακτηρίζει, συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων με την απαραίτητη μια ψήφο που ζητούν για όλες τις αποφάσεις του κράτους. Αν βέβαια μπορεί στη γενικότητα του να γίνει αυτό αποδεκτό σε ένα σύγχρονο, κανονικό κράτος, χωρίς τη ναρκοθέτηση των λειτουργιών του και χωρίς με τον τρόπο αυτό να ασκείται έλεγχος από μέρους της Τουρκίας επί όλων ουσιαστικά των ζητημάτων που θα χειρίζεται το κράτος.

Δεν αρνούμαστε την πολιτική ισότητα, αλίμονο. Εκείνο που αρνούμαστε είναι την αριθμητική ισότητα, όπως την επιδιώκει η άλλη πλευρά, με την ύπαρξη έστω μιας θετικής δικής της ψήφου για κάθε απόφαση του κεντρικού κράτους.

Ακόμα και εκεί που θα απαιτείται η θετική ψήφος, δηλαδή σε περιστάσεις στις οποίες η όποια απόφαση των θεσμικών οργάνων του κράτους να μην επηρεάζει αρνητικά τα συμφέροντα της τ/κ κοινότητας, θα πρέπει να υπάρχει ένας αποτελεσματικός μηχανισμός υπέρβασης αδιεξόδων, ώστε κάθε άλλο παρά να υποσκάπτεται η κανονική λειτουργία του κράτους και να ναρκοθετείται από τις σκοπιμότητες της άλλης πλευράς.

Με νέες ιδέες και προσεγγίσεις που βρίσκονται πάντα στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας και ειδικά των αποφάσεων και των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιδεικνύει τεράστια προσήλωση και δημιουργικότητα, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος μιας λύσης που δεν θα μετατρέπει ποσώς την Κύπρο σε εντολοδόχο της Τουρκίας, αλλά να διασφαλίζει ότι η Κύπρος θα παραμείνει πραγματικά ανεξάρτητη και κυρίαρχη, δεσμευμένη στις δημοκρατικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πυλώνας σταθερότητας και ευημερίας για όλη την περιοχή.

Κυρίες και Κύριοι,

Για την διοργάνωση του σημερινού μνημόσυνου, αλλά και για όλη τη δραστηριότητα που αναπτύσσει, συγχαίρω ξανά το Προσφυγικό Σωματείο «΄Ενωση Περιστερωνοπηγιωτών», και εύχομαι σε όλους η Ανάσταση του Κυρίου που γιορτάσαμε να φέρει σε όλους τη χαρά και την ευτυχία, και στην Κύπρο μας την ελευθερία και τη δικαίωση.

Δόξα και τιμή στους ήρωες της Περιστερωνοπηγής. Και αιώνια ας είναι η μνήμη τους.

(ΡΜ/ΑΜ/ΕΙ)