Cookies management by TermsFeed Cookie Consent
Τελευταίες Ειδήσεις

Ανακοινωθέντα

25-08-2019 12:29

Επικήδειος λόγος του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στην κηδεία του Νίκου Μούγιαρη

Η μεγαλύτερη τιμή της οποίας μπορεί να τύχει ένας άνθρωπος είναι η μετά θάνατον καθολική αναγνώριση της πορείας που διέγραψε ενόσω βρισκόταν εν ζωή.

Μιας τέτοιας ακριβώς καθολικής αναγνώρισης έτυχε δικαίως η υποδειγματική, σεμνή πορεία ζωής, την οποία ο αείμνηστος Νίκος Μούγιαρης επέλεξε συνειδητά να ακολουθήσει κερδίζοντας την εκτίμηση και τον σεβασμό, όχι μόνο των συμπατριωτών του, αλλά και του μεγάλου κύκλου της αμερικανικής κοινότητας της οποίας αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος.

Απτή επιβεβαίωση τούτων αποτελεί η σωρεία άρθρων και θετικών σχολίων που ακολούθησαν της θλιβερής είδησης του θανάτου του Νίκου, αλλά και η μαζική παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, των αναρίθμητων φίλων, των ευεργετηθέντων και εκτιμητών του έργου του.

Αποχαιρετώντας σήμερα τον Νίκο Μούγιαρη αποχαιρετούμε τον άνθρωπο, ο οποίος διακρίθηκε για τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του, με κύριο το εξαίρετο του ήθους του, την ανιδιοτελή προσφορά στον συνάνθρωπο, αλλά και την περισσή αγάπη που έτρεφε για την πατρίδα του και τον Ελληνισμό, γενικότερα.

Η επιμονή, η υπομονή, η σοβαρότητα και η μοναδική του κρίση, σε απόλυτη συνάρτηση με τις ικανότητές του, ήταν η σύνθεση χαρακτηριστικών που του επέτρεψαν να πραγματοποιήσει το δικό του όνειρο.

Ένα όνειρο το οποίο τον οδήγησε φτωχόπαιδο από την Αθηένου, φοιτητή στην Αμερική και στη συνέχεια, ως υπόδειγμα δημιουργικότητας, εργατικότητας, προσωπικής προόδου και προκοπής, κατάφερε να μεγαλουργήσει ως ιδρυτής της MANAProducts, σημειώνοντας μία μεστή επιτευγμάτων επιχειρηματική δραστηριότητα.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ενώ η Εταιρεία ΜΑΝΑ ξεκίνησε τη λειτουργία της σε ένα χώρο μόλις 900 τετραγωνικών ποδών στη δυτική περιοχή του Μανχάταν, εξελίχθηκε σε μία από τις κορυφαίες εταιρείες καλλυντικών παγκοσμίως στο είδος της, η οποία συνεργάζεται με τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο απασχολώντας πέραν των 1000 υπαλλήλων.

Ήταν αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά και οι βαθιές ανθρωπιστικές αρχές και αξίες οι οποίες τον διέκριναν που τον οδήγησαν να μετατρέψει την τεράστια επαγγελματική του επιτυχία, αλλά και τον πόνο, τον οποίο δοκίμασε σε πολλές περιπτώσεις στη ζωή του, σε κουράγιο, αποφασιστικότητα και συνεχή προσφορά, τόσο στη γενέτειρά του όσο και στον απόδημο Ελληνισμό.

Αναντίλεκτα, ο Νίκος Μούγιαρης αποτιμώντας την αξία της φιλανθρωπίας, ως επίσης της προαγωγής του πολιτισμού και της παιδείας, συνέδεσε στενά την καταξιωμένη του πορεία με ευγενείς πράξεις και έργα αφειδώλευτης ευεργεσίας. Αντιθέτως επεκτείνοντας τη δράση του πέραν των στενών αυτών ορίων, αποδεικνύουν ότι η φιλοσοφία και η έννοια της προσφοράς για τον Νίκο Μούγιαρη δεν διέκρινε σύνορα ή εθνικότητες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, μεταξύ άλλων, έθεσε ως επίκεντρο της δράσης του:

  • Τη χρηματοδότηση αρχαιολογικών ανασκαφών και την ανέγερση μνημείων.
  • Τη συνεχή ενίσχυση της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας.
  • Την ίδρυση σχολείων.
  • Την ενίσχυση της Έδρας Ελληνικών Σπουδών Ελύτη στο Πανεπιστήμιο Rutgers, του Κέντρου Ελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου St Johns και του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου Queens.
  • Την καθιέρωση υποτροφιών μέσα από τη δημιουργία προγράμματος μόρφωσης στην εταιρεία ΜΑΝΑ, το οποίο προσφέρει υποτροφίες στους εργαζόμενους και στα παιδιά τους, ώστε να έχουν την ευκαιρία περαιτέρω μόρφωσης.
  • Ως επίσης τη μόρφωση νέων γυναικών στο Κονγκό μέσω της υποστήριξης του Ιδρύματος Μαλάικα, στο Κονγκό, το οποίο βοηθά πέραν από 250 κορίτσια στο Κονγκό να μορφωθούν ενδυναμώνοντας έτσι την κοινότητά τους.

Αναλόγως συνεχής ήταν η στήριξη που παρείχε στα παιδικά «Χωριά SOS» και σε σειρά άλλων ανάλογων οργανώσεων στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ χαρακτηριστική ήταν η μέριμνα του για τη συντήρηση του Ιδρύματος «Ο Παράδεισος των Παιδιών», το οποίο φιλοξενεί ορφανά παιδιά στη Σιέρα Λεόνε.

Είναι για αυτούς ακριβώς τους λόγους που όσοι τον γνώρισαν συνηθίζουν να τον περιγράφουν ως τον αυτοδημιούργητο φιλάνθρωπο ευεργέτη, παρά ως τον πλούσιο διαπρεπή επιχειρηματία.

Πρώτων όλων, όμως, παραμένει στη μνήμη τους ως ο απαρασάλευτα προσηλωμένος στην υπηρεσία της πατρίδας του φλογερός Έλληνας.

Πρωτοστατώντας ως ιδρυτής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), ως Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του Παγκυπρίου Συνδέσμου Αμερικής και ως στέλεχος πολλών οργανισμών της Ομογένειας τόσο της Αμερικής όσο και διεθνώς, αναδείχθηκε σε μία εκ των πιο λαμπρών μορφών της κυπριακής παροικίας, θέτοντας ύψιστο μέλημά του τη διατήρηση και τη διάδοση, μέσα από τις οργανώσεις αυτές, την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό του Ελληνικού Έθνους, αλλά και την ορθή προβολή των θέσεων και εθνικών αιτημάτων του Ελληνισμού.

Εργαζόμενος ακούραστα και με επιμονή για την επικράτηση των αξιών της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κύπρο, βρισκόταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή, διαδραματίζοντας σπουδαίο και πολλές φορές καθοριστικό ρόλο όσον αφορά τις διεκδικήσεις και την προώθηση ζητημάτων που άπτονται του κυπριακού προβλήματος, στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αξιοσημείωτη είναι η εξαιρετική δράση που ανέπτυξε και αναπτύσσει το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας αφενός όσον αφορά την ενημέρωση και εκπαίδευση των φορέων χάραξης πολιτικής και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης πάνω σε ελληνικά θέματα και αφετέρου δημιουργώντας με την εγκυρότητα του κανάλια επικοινωνίας με κέντρα λήψης αποφάσεων, αλλά και πολιτικούς παράγοντες.

Το άρτια στελεχωμένο και οργανωμένο αυτό δίκτυο της διασποράς, κινητοποιούμενο άμεσα και αποτελεσματικά, ως ακριβώς και οι στόχοι που έθεσε ο Νίκος Μούγιαρης, πέτυχε σε πολλές περιπτώσεις την εναρμόνιση της πολιτικής των ΗΠΑ με τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας.

Στο πλαίσιο αυτό, απετέλεσε έναν σπουδαίο πρεσβευτή των δικαίων του Κυπριακού Ελληνισμού και υπόδειγμα γνήσιας πατριωτικής προσφοράς των Ελλήνων Κυπρίων της διασποράς προς την πατρίδα τους.

Είναι για όλα όσα προανέφερα που, η σύζυγος, η κόρη και η οικογένεια του Νίκου που τόσο αγάπησε και τον αγάπησαν, δικαιούνται να αισθάνονται περήφανοι.

Είναι για όλα όσα προανέφερα που η Κύπρος και η ομογένεια που τίμησε και τον τίμησαν, μετρούν διπλά την απώλειά του.

Αποχαιρετώντας σε σήμερα φίλε Νίκο, με τα αισθήματα σεβασμού και ευγνωμοσύνης που αναλογούν σε ανθρώπους του δικού σου αναστήματος, αλλά και της δικής σου σπανίου είδους και μεγέθους προσφοράς, να γνωρίζεις πως ναι μεν η απώλειά σου μας καθιστά φτωχότερους, αλλά οι παρακαταθήκες σου μας αφήνουν πλουσιότερους.

Αναντίλεκτα, το κοινωφελές σου έργο συνιστά κληροδότημα, το οποίο καθίσταται με το πέρασμα του χρόνου πολυτιμότερο, αφού συνεχίζει να εκπληρώνει οράματα και εθνικούς στόχους.

Εκείνο που προέχει όλων είναι η σπουδή και η μίμηση του φωτεινού παραδείγματός σου, ως ηγέτη, οραματιστή, και κυρίως ως ανθρώπου που άφησε έντονο το αποτύπωμα της δράσης του στον αγώνα για τη δικαίωση και την απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Εκφράζοντας εκ μέρους της Κυβέρνησης και του συνόλου του κυπριακού λαού,  ευγνωμοσύνη για τις μακροχρόνιες σου υπηρεσίες στον αγώνα αυτό, αλλά και την ανεκτίμητη προσφορά σου στην ομογένεια, θέλω να γνωρίζεις ότι η  ανθρωπιά, η προσφορά και ο πατριωτισμός σου θα αποτελούν πρότυπο για τον καθένα από εμάς.

Καλό ταξίδι, αιωνία θα είναι πάντα η μνήμη σου αγαπημένε φίλε Νίκο.

___________

ΡΜ/ΣΧ