Ανακοινωθέντα

Με ευλάβεια, δέος και συναίσθηση του ιστορικού χρέους παρευρισκόμαστε σήμερα στο Μνημείο Ηρώων της Κοινότητας Αγίου Θεόδωρου Λάρνακας, για την τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του ήρωα Σωτήρη Κολοβού και τα εγκαίνια της πινακοθήκης του αγνοούμενου από το 1974, Ανδρέα Ευριπίδη.

Με  αυτές τις ενέργειες αποδίδουμε φόρο τιμής σε δύο παλληκάρια, τον Σωτήρη Κολοβό και τον Ανδρέα Ευριπίδη που δίκαια κατέχουν ξεχωριστή θέση στο πάνθεο των Ηρώων. Εκ μέρους ολόκληρης της κυπριακής πολιτείας, θα ήθελα να εκφράσω στους συγγενείς των ηρώων μας, τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη για την προσφορά τους προς την πατρίδα.

O ήρωας Σωτήρης Κολοβός γεννημένος στη Χάρτζια της Επαρχίας Κερύνειας το 1956 υπήρξε το όγδοο στη σειρά, από τα εννιά παιδιά της οικογένειας του Κυριάκου και της Ελένης Κολοβού. Τον Ιανουάριο του 1974, κατετάγη στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς. Στις 24 Ιουνίου 1974 πήρε Φύλλο Πορείας για το δύο ογδόντα ένα (281) Τάγμα Πεζικού, το οποίο έδρευε στη Μύρτου. Το δύο ογδόντα ένα, έζησε όσο λίγες μονάδες το δράμα και τις συνέπειες τόσο του πραξικοπήματος όσο και της εισβολής. 

Με την εκδήλωση του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974, ο Σωτήρης μεταφέρεται με τη Μονάδα του στην Πάφο. Στις 19 Ιουλίου 1974 η Μονάδα κατευθύνεται προς τη Λευκωσία και σταθμεύει στην Αθαλάσσα. Το πρωί της 20ής Ιουλίου κινείται προς την Κερύνεια για απόκρουση της τουρκικής εισβολής. Ο βομβαρδισμός του τάγματος παρά το χωριό Κοντεμένος επιφέρει φρικτές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Μέχρι τις 23 Ιουλίου η Μονάδα, δίνει σκληρές μάχες στα δυτικά παράλια της Κερύνειας και στη συνέχεια οπισθοχωρεί στα πλαίσια της γενικής οπισθοχώρησης.

Ο Σωτήρης μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης φάσης της εισβολής βρίσκεται στο χωριό Κοντεμένος και παρά το χάος και τον αναβρασμό που επικρατούσε, παραμένει στο πέρασμα των Πανάγρων, με τους συμπολεμιστές του και το πολυβόλο του. Μετά την ανεύρεση και ταυτοποίηση των οστών του σε ομαδικό τάφο μεταξύ των χωριών Κυρά Μόρφου και Μάσσαρι, η Κοινότητα Αγίου Θεοδώρου τον κηδεύει στις 2 Απριλίου 2017 με τιμές που αναλογούν σε έναν ήρωα.

Ταυτόχρονα, τα σημερινά εγκαίνια της πινακοθήκης προς τιμή του ήρωα Ανδρέα Ευριπίδη μας συγκινούν ιδιαίτερα, γιατί μας φέρνουν σε επαφή με τη ζωγραφική τέχνη που υπήρξε η μεγάλη αγάπη του αυτοδίδακτου αυτού δημιουργού. Οι ζωγραφιές του, απεικονίζουν πρόσωπα, τοπία και καθημερινές δραστηριότητες των ανθρώπων του τόπου μας και φανερώνουν το ταλέντο, αλλά και την προοπτική  που είχε να εξελιχτεί στην πορεία.

Ο ήρωας Ανδρέας Ευριπίδης υπήρξε άξιο τέκνο της κοινότητας Άγιος Θεόδωρος Λάρνακας. Φοίτησε στο  Δημοτικό Σχολείο του χωριού του, συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γυμνάσιο του Πεδουλά και υπηρέτησε ως Δεκανέας την ΕΟΚΑ. Εκπαιδεύτηκε στην Αίγυπτο, στους πυραύλους εδάφους – αέρος, που αγόρασε η Κυπριακή Δημοκρατία για την αεράμυνά της. Ως διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός εργάστηκε στην Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία, στο Βασιλικό. Το 1974 ο ήρωας μας επιστρατεύτηκε και βρέθηκε στη  γραμμή Μια Μηλιά – Παλαίκυθρο, με το δύο είκοσι έξι (226) Τάγμα Πεζικού, το οποίο έσπασε από τις χαμηλές πτήσεις των αεροπλάνων, καθώς και το σφοδρό καταιγισμό πυρών των Τούρκων. Μαρτυρίες αναφέρουν πως ο Ανδρέας και άλλα επτά άτομα προχώρησαν προς την Κυθρέα. Μετά όμως από τις εκκαθαρίσεις και τον έλεγχο του Τούρκικου στρατού στις κατεχόμενες περιοχές και συγκεκριμένα, από την 14η Αυγούστου 1974, η τύχη του αγνοείται.

Προτεραιότητα για τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας παραμένει η διερεύνηση και διακρίβωση της τύχης του συνόλου των αγνοουμένων στη βάση επίσημων και τεκμηριωμένων στοιχείων. Οι καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλων αντίστοιχων Διεθνών Οργανισμών εις βάρος της Τουρκίας, μπορούν να λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης, ώστε η κατοχική δύναμη αναλαμβάνοντας τη νομική και ηθική υποχρέωσή της, να δώσει τη συγκατάθεσή της για το άνοιγμα των αρχείων και την υπόδειξη των χώρων μετακίνησης των οστών των αγνοουμένων.

Αισιοδοξούμε και ελπίζουμε ότι οι συνομιλίες για το κυπριακό πρόβλημα θα ξεκινήσουν σύντομα στη βάση του αλληλοσεβασμού μεταξύ της Ελληνοκυπριακής και της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Η εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, που θα  δημιουργεί συνθήκες διαρκούς σταθερότητας και θα οδηγήσει στην απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδος μας που θα μας εξασφαλίσει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους απαλλαγμένου από τις όποιες αναχρονιστικές εγγυήσεις, την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων, αλλά και τη στρατιωτική παρουσία τρίτων χωρών, αποτέλεσε και αποτελεί για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στόχο αδιαπραγμάτευτο.  

Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρόεδρος μετά και τις πρόσφατες κατ’ ιδίαν συναντήσεις με την κυρία Λουτ καθώς και με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, επανέλαβε την ετοιμότητα και αποφασιστικότητά του, να εμπλακεί σε έναν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων, προκειμένου να επιτύχουμε μια λύση, που θα δημιουργεί τις συνθήκες για διαρκή σταθερότητα, για ειρηνική συνύπαρξη και συνδημιουργία όλων των Κυπρίων.

Επιδίωξη της πλευράς μας ήταν και παραμένει, να συμφωνηθούν οι όροι αναφοράς ώστε να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για την πολυπόθητη επίλυση του Κυπριακού. Ως Κυβέρνηση δεν πτοούμαστε. Με πρωτεργάτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα συνεχίσουμε να δίνουμε το άπαν των δυνάμεων μας προς αυτή την κατεύθυνση.

Σίγουρα όμως για να έχουμε πρόοδο, απαιτείται η Τουρκική και Τουρκοκυπριακή πλευρά να κατανοήσουν επιτέλους πως πρέπει να κυριαρχεί ο αλληλοσεβασμός, χωρίς να προβάλλονται σε κάθε νέα προσπάθεια, απαράδεκτες αξιώσεις και προϋποθέσεις. Εννοείται πως η Τουρκία θα πρέπει να εγκαταλείψει τη λογική της έντασης και των παράνομων επεμβάσεων και να κατανοήσει τη σημασία των συγκλίσεων και του κεκτημένου των διαπραγματεύσεων.

Οι αθάνατες μορφές των ηρώων μας και η μαρτυρική πορεία του κυπριακού λαού που συνεχίζει να αγωνίζεται για τη φυσική και εθνική του επιβίωση, μας κάνει περήφανους. Σήμερα υποκλινόμαστε στους ηρωικώς πεσόντες μαχητές των Μονάδων 281 και 226, αλλά και σε όλα τα παλληκάρια που έδωσαν τη ζωή τους το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 74, αποδεικνύοντας το μεγαλείο του Έλληνα μαχητή.

Ευχόμαστε πως μέσα από την ενότητα των πολιτικών δυνάμεων και του λαού, αξιοποιώντας την ιδιότητα μας ως ευρωπαϊκή χώρα, σε συνδυασμό με τις στρατηγικές συμμαχίες που χτίζουμε, αλλά και την αναβαθμισμένη γεωπολιτική σημασία της πατρίδας μας, να μπορέσουμε να επανενώσουμε τη γη μας. Έχουμε ιστορική και ηθική υποχρέωση να τιμήσουμε έμπρακτα τις θυσίες των ηρώων μας και να πορευτούμε, υπεύθυνα, αδιαίρετα και μονιασμένα μετατρέποντας την Κύπρο σε τόπο ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους νόμιμους κατοίκους της.

Αιωνία η μνήμη στον ήρωα Σωτήρη Κολοβό και είθε ο Μεγαλοδύναμος να βοηθήσει να κλείσουν οι πληγές της οικογένειας του Ανδρέα Ευριπίδη και των οικογενειών όλων των αγνοουμένων μας.

(ΕΚ)