Ανακοινωθέντα

Από το 2001 η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων τιμάται κάθε χρόνο στις 20 Ιουνίου, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.  Σκοπός της ημέρας είναι η ανάδειξη του δράματος που ζουν οι πρόσφυγες συνάνθρωποί μας, οι οποίοι προσφυγοποιούνται αναζητώντας την ασφάλεια, το καταφύγιο, τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς τους.  

Την Ημέρα αυτή όπου ο κόσμος τιμά τη δύναμη, το κουράγιο και την επιμονή εκατομμυρίων προσφύγων αξίες, όπως η αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός, η φιλοξενία, η αποδοχή και η ανεκτικότητα κυριαρχούν, ώστε όλοι να δηλώσουν παρόντες και να συνδράμουν με κάθε δυνατό τρόπο για να βοηθηθούν οι πρόσφυγες να δημιουργήσουν ένα καινούργιο μέλλον, μια νέα προοπτική, μια νέα πατρίδα.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, ο πληθυσμός των αναγκαστικά εκτοπισμένων έχει φτάσει τα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί ποτέ.  Σε ολόκληρο τον κόσμο 65,6 εκατομμύρια άνθρωποι, ένας αριθμός άνευ προηγουμένου, έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται περίπου 22,5 εκατομμύρια πρόσφυγες και ανάμεσά τους πάνω από τα μισά είναι παιδιά.  Περιλαμβάνονται επίσης 10 εκατομμύρια ανιθαγενείς, που έχουν στερηθεί τη δυνατότητα να έχουν ιθαγένεια και πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση, η ιατρική φροντίδα, η εργασία και η ελευθερία μετακίνησης.  Γενικότερα, αναφέρεται ότι σε έναν κόσμο όπου κάθε λεπτό 20 άνθρωποι αναγκάζονται να εκτοπιστούν ως συνέπεια συρράξεων ή διώξεων, το έργο μας στην Ύπατη Αρμοστεία είναι πιο κρίσιμο από ποτέ (πηγή: UNHCR/ Ιούνιος 2017).

Σε παγκόσμιο επίπεδο, πολλές είναι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που εργάζονται άοκνα για ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου, για παροχή ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας και γενικότερα, για αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι Οργανώσεις αυτές, πέραν της υλικής βοήθειας, προσφέρουν στους ανθρώπους αυτούς ψυχολογική στήριξη, υποστήριξη, αγάπη και ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Οι δράσεις τους είναι επικεντρωμένες στον άνθρωπο και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του. Μερίδα αυτών των Οργανώσεων προσπαθεί, επίσης, να ενημερώνει και να ευαισθητοποιεί την κοινή γνώμη γύρω από το προσφυγικό ζήτημα, με στόχο τη δημιουργία ενός κλίματος ανοχής και σεβασμού για τα δικαιώματα των προσφύγων.  Η χώρα μας, που αποτέλεσε κατά καιρούς σταθμό για κάποιους πρόσφυγες, δεν έμεινε αμέτοχη στην προσπάθεια παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας. Από την πρώτη στιγμή της προσφυγικής κρίσης υπήρξε κινητοποίηση των κρατικών φορέων, των εθελοντικών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων αλλά και των πολιτών, ώστε να γίνει εφικτή η έγκαιρη παροχή διαμονής, τροφής, ιατρικής βοήθειας προς τους πρόσφυγες συνανθρώπους μας και η διασφάλιση της προστασίας τους.  Η κυπριακή κοινωνία ανέδειξε αξίες, όπως ο αλληλοσεβασμός και η αλληλεγγύη και είναι βέβαιο ότι με τη συνδρομή όλων μπορεί να καταστεί μια κοινωνία ενσυναίσθησης και ελπίδας για τους συνανθρώπους μας που υποφέρουν και αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

(ΜΛ)