Ανακοινωθέντα

«Από τα βάθη των αιώνων μάς ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν διά να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 21, οι οποίοι και μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μάς ατενίζει ακόμα σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μάς παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θά γίνωμεν "πολλώ κάρρονες" τούτων».

Κυρίες και κύριοι,

Το πιο πάνω αποτελεί απόσπασμα από το κάλεσμα της ΕΟΚΑ, όπως ακριβώς αποτυπώνεται στην πρώτη προκήρυξή της. Στο κάλεσμα αυτό ανταποκρίθηκε, σαν σήμερα, 68 χρόνια πριν, ο κυπριακός ελληνισμός, με στόχο την επιτυχή κατάληξη του αγώνα που αναλάμβανε η Οργάνωση για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού.

Αυτός ο ξεχωριστός αγώνας, θεμελιωμένος σε αρχές, αξίες και ιδανικά, αποτέλεσε τη συνισταμένη όλων των προηγούμενων εξεγέρσεων του λαού μας και την πιο αποφασιστική του πράξη, για την κατάκτηση της πολυπόθητης ελευθερίας του.

Με τη φλόγα της εθνικής συνείδησης και της απελευθέρωσης να σιγοκαίει ακόμη και κάτω από τις σκληρότερες συνθήκες δουλείας, ο λαός της Κύπρου εξάντλησε κάθε ειρηνική προσπάθεια για ικανοποίηση των ιστορικών του αξιώσεων. Και όταν οι προσπάθειες αυτές προσέκρουσαν επανειλημμένα στην πεισματική βρετανική αδιαλλαξία, αποφάσισε τη δυναμική ένοπλη εξέγερσή του, αμφισβητώντας την όποια μορφή τυραννίας και καταπίεσης.

Αγωνιστές και λαός, κάνοντας πράξη τον όρκο που έδωσαν στην πατρίδα, αναμετρήθηκαν ξανά με την ιστορία τους. Μια ιστορία γραμμένη με πατριωτισμό, απαράμιλλο ηρωισμό και το ανάστημα των ανθρώπων που ανέθρεψε το Έθνος. Μια ιστορία που δεν ήταν δυνατόν να τιθασεύσουν η συντριπτική υπεροπλία, η αριθμητική υπεροχή και τα σκληρά βασανιστήρια που υιοθέτησε η κραταιά βρετανική αυτοκρατορία.

Αντιθέτως, ήταν αδύνατον να καταφέρει να σταθεί η αγγλική κυριαρχία απέναντι σε μια επανάσταση που έφερε τη σφραγίδα των νέων, οι οποίοι επένδυσαν συνειδητά τη ζωή τους στον Αγώνα. Τη σφραγίδα των νέων της Κύπρου που γνώριζαν πώς να ζουν αλλά και πώς να πεθαίνουν. Αντιτάσσοντας το θάρρος και το υψηλό φρόνημα με τα οποία τους όπλιζε η λαχτάρα της ελευθερίας, οι νέοι απαντούν στα κρατητήρια, στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και στις αγχόνες των κατακτητών, με θυσίες, ολοκαυτώματα και φυλακισμένα μνήματα.

Διατρανώνουν με αυταπάρνηση το αρχαιοελληνικό «Μολών Λαβέ». Ανεβαίνουν αγέρωχα τα σκαλοπάτια για να συναντήσουν τη λευτεριά. Τραβούν με ανδρειωμένη ψυχή για της δόξας το ικρίωμα. Αντικρίζουν χωρίς φόβο τον θάνατο, γιατί θεωρούν περιττή τη ζωή τους μέσα στη σκλαβιά.

Ήταν αδύνατον να καμφθεί ένας απελευθερωτικός αγώνας τον οποίο σήκωσαν στις πλάτες τους οι γυναίκες, με την καθοριστική τους συνδρομή. Δηλώνοντας παρούσες, μέσα από την ενεργό και συνεπή ανάμειξή τους σε κάθε πτυχή της διοργάνωσης και της διεξαγωγής του, οι γυναίκες έγιναν οι αγγελιαφόροι, οι τροφοδότες και οι προστάτες των αγωνιστών. Έγιναν οι ίδιες ηρωίδες, αντιμετωπίζοντας με θάρρος και περηφάνια τον θάνατο των αγωνιστών της λευτεριάς, τον θάνατο του πατέρα τους, του συζύγου τους, του παιδιού τους, θεωρώντας τη θυσία τους για την πατρίδα ως υπέρτατη δική τους τιμή.

Η συνεισφορά της Εκκλησίας της Κύπρου ήταν εξίσου καθοριστική, αφού, εκτός από την πολύτιμη οικονομική ενίσχυση του Αγώνα, με μπροστάρηδες εμπνευσμένους ιερωμένους, πέτυχε να κρατήσει ανυπότακτο το φρόνημα του λαού. Η Αρχιεπισκοπή, οι Μητροπόλεις και οι Μονές, μετατράπηκαν σε καταφύγια των αγωνιστών, συνδράμοντας τα μέγιστα στην επιτυχία του έπους της ΕΟΚΑ.

Ενός έπους, ο αντίκτυπος του οποίου, συμπυκνώνοντας την κοινή βούληση του κυπριακού ελληνισμού για την κατάκτηση της ελευθερίας του, έσπασε τα στενά όρια του ελληνικού χώρου. Ο Μαχαιράς, ο Αχυρώνας, τα Φυλακισμένα Μνήματα, ο Μάτσης, ο Παλληκαρίδης, ο Δράκος, ο Παρίδης, στο σύνολό τους οι αγωνιστές της ελευθερίας, έγιναν σύμβολα, στέλνοντας το μήνυμα της ανυπότακτης αντίστασης για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειας και αποτελώντας πηγή έμπνευσης για όλους τους αγωνιζόμενους λαούς.

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ, η λαμπρότερη περίοδος της ιστορίας της πατρίδας μας, τερμάτισε την αποικιοκρατία και έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ανεξάρτητου κράτους. Ενός κράτους που αποτελεί τη βαριά κληρονομιά και το ισχυρότερο όπλο για την επιβίωσή μας. Και για αυτό σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, έχουμε χρέος να το θωρακίσουμε και να το προστατεύσουμε, επιδεικνύοντας ενότητα και ομοψυχία.

Η Κύπρος δεν μπορεί να παραμείνει η μόνη μοιρασμένη χώρα σε μια ενοποιημένη Ευρώπη. Σαράντα εννιά σχεδόν χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, τις συνέπειες της οποίας ακόμα βιώνουμε, έφτασε η ώρα για μια δίκαιη επίλυση του εθνικού μας προβλήματος. Όπως ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τονίσει, αποτελεί προτεραιότητα για την Κυβέρνηση η επικράτηση της δικαιοσύνης στον τόπο μας και η επανένωση της πατρίδας μας, μέσα από την εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης. Μιας λύσης που θα έχει τις βάσεις στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και θα απαλλάσσει την πατρίδα μας από τα κατοχικά στρατεύματα, τα επεμβατικά δικαιώματα και τις εξαρτήσεις από τρίτες χώρες. Που θα ενώνει τους νόμιμους κατοίκους της, επιτρέποντας τους να συμβιώσουν μέσα σε συνθήκες ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας.

Προς την κατεύθυνση αυτή, επιδιώκουμε την περαιτέρω εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια δημιουργίας των απαραίτητων προϋποθέσεων για την έναρξη του διαλόγου. Δεδομένης της ετοιμότητας της δικής μας πλευράς να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ευελπιστούμε ότι σύντομα η Τουρκία και οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι θα επιδείξουν την ίδια καλή θέληση, προκειμένου να οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κυρίες και κύριοι,

Έχοντας το βλέμμα στραμμένο στις στρατιές των ηρώων που συγκροτούν και συγκρατούν, ως ισχυροί δεσμοί, την αλυσίδα της ιστορίας μας ανά τους αιώνες, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το χρέος που έχουμε να διασφαλίσουμε τη συνέχεια του κυπριακού ελληνισμού σε μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα. Αυτή θα είναι και η δικαίωση της θυσίας των ηρώων του Απελευθερωτικού Αγώνα του 1955-59 αλλά και όλων όσοι συμμετείχαν στους αγώνες που διαχρονικά έδωσε ο λαός μας.

Τιμή και δόξα στους αγωνιστές και στους ήρωες της ΕΟΚΑ!

(ΜΒ)