Οι δημοτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στην Τουρκία στις 31 Μαρτίου

Με βαρύτητα που εκτείνεται πέραν του τοπικού τους χαρακτήρα, κυρίως λόγω και της σημασίας που τους αποδίδει ο τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν διεξάγονται στις 31 Μαρτίου 2019 εκλογές τοπικής αυτοδιοίκηση στην Τουρκία. Οι εκλογές είναι σημαντικές επειδή διεξάγονται σε μία κρίσιμη για την Τουρκία  περίοδο, όπου η χώρα ταλανίζεται αφενός από την οικονομική κρίση και αφετέρου αντιμετωπίζει πολλά θέματα που αφορούν στην εξωτερική της πολιτική, κυρίως στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτελούν επίσης βαρόμετρο συνέχισης της αποδοχής της πολιτικής του Κυβερνώντος Κόμματος της Τουρκίας το οποίο συμπληρώνει 17 χρόνια στην εξουσία και βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας του.

Οι συμμαχίες των εκλογών

Δύο είναι οι βασικές συμμαχίες στις δημοτικές εκλογές. Η «συμμαχία της Δημοκρατίας» (Cumhur İttifakı) που απαρτίζεται από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης  (ΑΚΡ) και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) και η «συμμαχία του έθνους» (Millet İttifakı) που απαρτίζεται από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα  (CHP) και το Καλό Κόμμα (Iyi parti).

Τρίτος αλλά βασικός άξονας το φιλο-κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού (HDP) το οποίο αποφάσισε να μην έχει υποψήφιους στους μεγάλους μητροπολιτικούς δήμους της Κωνσταντινούπολης, της Άγκυρας και της Σμύρνης. Το Κόμμα αποφάσισε να στηρίξει στις περιοχές αυτές την συμμαχία της αντιπολίτευσης και οι ψήφοι των υποστηρικτών του αναμένεται πως θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του αποτελέσματος.

Η «συμμαχία του λαού» αποτελεί συνέχεια της συνεργασίας που προέκυψε ανάμεσα στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και την στήριξη που πρόσφερε το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης του Μπαχτσελί τόσο κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου 2016, όσο και για τα δραστικά μέτρα που πήρε  και συνεχίζει να παίρνει το Κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν στην Τουρκία για καταστολή των πραξικοπηματιών. Κορυφώθηκε την περίοδο του δημοψηφίσματος για αλλαγή του πολιτειακού συστήματος της Τουρκίας που οδήγησε στην εκλογή του Ταγίπ Ερντογάν στην Προεδρία της Τουρκίας και στην εδραίωση του Προεδρικού Συστήματος. Αυτή η ιδιότυπη συμμαχία, ανάμεσα στους εθνικιστές Γκρίζους Λύκους και τους Ισλαμιστές του Ερντογάν φαίνεται πως δημιουργεί μια νέα εθνικιστική-ιδεολογική βάση, ενός συνδυασμού μιας εθνο-ισλαμικής ταυτότητας  που ενώνει τα δύο κόμματα και ευνοεί την συνεργασία μεταξύ τους.

Από την άλλη πλευρά η «συμμαχία του έθνους» (Millet İttifakı) ανάμεσα στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα  (CHP) και το Καλό Κόμμα (Iyi parti) φαίνεται να αποτελεί μία συμμαχία που δημιουργείται εξ ανάγκης για να πληγεί το κυβερνών Κόμμα, με τα δύο κόμματα να κάνουν ιδεολογικές και άλλες υποχωρήσεις για την λειτουργία της συμμαχίας. Εξετάζοντας την προεκλογική εκστρατεία της συμμαχίας και ειδικότερα την ρητορική του ηγέτη του CHP Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, γίνεται αντιληπτό ότι ενώ παρουσιάζονται με σαφήνεια οι θέσεις με τις οποίες η συμμαχία τίθεται ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική του ΑΚΡ (το θεωρεί ανάμεσα σε άλλα υπεύθυνο για την οικονομική κρίση, το κατηγορεί για τα σκληρά μέτρα και τον προορισμό της ελευθερίας πολιτών και  δημοσιογράφων και την κρίση στις σχέσεις με την ΕΕ και τις ΗΠΑ), δεν υπάρχει μια νέα πρόταση που μπορεί να πείσει την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων να το ακολουθήσει. 

Οι εκλογές ως θέμα επιβίωσης για το ΑΚΡ

Η έντονη προσωπική εμπλοκή του ίδιου του Τούρκου Προέδρου στις τοπικές εκλογές, οι σκληρές επιθέσεις στην αντιπολίτευση, (την οποία ο Ερντογάν έφτασε να κατηγορήσει ότι έχει δεσμούς με την τρομοκρατία λόγω της υποστήριξης του φιλοκουρδικού κόμματος στους υποψηφίους του  CHP) και η ρητορική που χρησιμοποιεί, καθώς και η κινητοποίηση ενός τεράστιου εκλογικού μηχανισμού, καταδεικνύουν την σημασία που προσδίδει το κυβερνών κόμμα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Ας σημειωθεί και το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Χαρακτηριστικό της σημασίας που προδίδει ο Ερντογάν στις εκλογές, αποτελεί το γεγονός ότι  ο υποψήφιος του Κόμματος για την Κωνσταντινούπολη είναι οΜπιναλί Γιλντιρίμ, ο οποίος παραιτήθηκε από το αξίωμα του ως πρόεδρος της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για να κατέλθει ως υποψήφιος Δήμαρχος.

Τόσο ο Ερντογαν όσο και ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης Ντεβλέτ Μπαχτσελί αναφέρουν με κάθε ευκαιρία πως αυτές οι εκλογές αποτελούν «θέμα επιβίωσης» για την Τουρκία, ένας όρος που χρησιμοποιείται για πρώτη φορά σε εκλογές σχετικά χαμηλής εμβέλειας όπως είναι οι δημοτικές. Ο Ερντογάν φαίνεται να θεωρεί ότι οι εκλογές αυτές αποτελούν μια κρίσιμη καμπή για την εξουσία του, αφού ανέκαθεν αντλούσε την νομιμοποίηση της από το -υψηλό- αποτέλεσμα των εκλογών, δηλώνοντας εμφαντικά πως κυβερνά με την ψήφο και την εμπιστοσύνη του λαού. Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας φρόντισε να περάσει το μήνυμα ότι ήττα του ΑΚΡ  σε αυτές τις εκλογές μπορεί να σημαίνει την αλλαγή διακυβέρνησης στην Τουρκία και αυτή η αλλαγή θα μπορούσε να έχει ολέθριες συνέπιες για την χώρα. Επιπλέον επιχείρησε να στρέψει την προσοχή των ψηφοφόρων σε άλλα θέματα, όπως το Συριακό και  τις δοκιμαζόμενες σχέσεις της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών  χαρακτήρισε μονομερή και μη αντικειμενική την έκθεση προόδου της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας την οποία υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναφέροντας ότι δεν έχει κανένα νόημα για την Άγκυρα. Επιπλέον, η Τουρκική κυβέρνηση ενώ προσπαθεί να διατηρήσει ανοικτά τα κανάλια επικοινωνίας με τις ΗΠΑ,  διατηρεί επίσης ανοικτό τον δίαυλο επικοινωνίας με την Ρωσία του Βλαδιμήρ Πούτιν. Στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε και τις τρομοκρατικές επιθέσεις που γίνονται στην Ευρώπη.  Εκμεταλλεύτηκε πλήρως την τρομοκρατική επίθεση σε τέμενος στην Νέα Ζηλανδία κατηγορώντας τις δυτικές χώρες ότι δεν επιδεικνύουν την ίδια έγνοια και επιλέγουν να σιωπούν όταν τα θύματα των επιθέσεων  είναι μουσουλμάνοι.

Ωστόσο, οι ρητορισμοί δεν είναι αρκετοί για να αγνοηθούν τα απτά προβλήματα που δημιούργησε η οικονομική κρίση στην Τουρκία. Η υποτίμηση της Τουρκικής λίρας,  η αύξηση της ανεργίας και της τιμής των τροφίμων, με την τελευταία να  έχει αυξηθεί μόνο τους δύο πρώτους μήνες του 2019  στο 13% , έδειξαν να επηρεάζουν του ψηφοφόρους ενός κόμματος που στήριξε σε μεγάλο βαθμό την δημοφιλία του τα προηγούμενα χρόνια στην επιτυχημένη οικονομική του πολιτική. Είναι για αυτό το λόγο που το ΑΚΡ πήρε φιλολαϊκά μέτρα δημιουργώντας σταθμούς μεταπώλησης αγροτικών προϊόντων σε πιο χαμηλές τιμές ειδικά για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων. Σύμφωνα ωστόσο με εσωτερικές δημοσκοπήσεις του Κόμματος, οι οποίες δεν έρχονται στο φως της δημοσιότητας, το ΑΚΡ αγγίζει για πρώτη φορά από την ίδρυση του ποσοστά κοντά στο 30%. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε πρόωρες εκλογές στην Τουρκία.

Διάσπαση εντός του ΑΚΡ;

Τους τελευταίους μήνες εντείνονται οι φήμες που θέλουν την δημιουργία νέου κόμματος από πρώην μέλη του ΑΚΡ. Ας σημειώσουμε πως στα 17 χρόνια που βρίσκεται το κόμμα στην εξουσία, υπήρξαν ξανά φήμες για διάσπαση του Κόμματος. Πρακτικά όμως δεν υπήρξε ποτέ τόσο σοβαρή αντιπολίτευση εντός του ΑΚΡ ή και άτομο ικανό να αμφισβητήσει την ηγεμονία του Ερντογάν και να πάρει μαζί του σημαντικό ποσοστό των οπαδών του Κόμματος. Οι φήμες είναι αυτή τη φορά πιο έντονες και αναφέρουν πως πρώην σημαντικά στελέχη και στενοί συνεργάτες του Τούρκου Προέδρου, όπως ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο Αλί Μπαμπατζάν ετοιμάζονται να εξαγγείλουν την δημιουργία ενός νέου κόμματος αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές. Ωστόσο, ακόμα και αν αυτές οι φήμες ευσταθούν είναι αμφίβολο αν οι τρεις προαναφερόμενοι πολιτικοί είναι σε θέση να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για το ΑΚΡ.

Ο ρόλος του  CHP

Το γεγονός ότι απέναντι στο ΑΚΡ συνεχίζει να βρίσκεται ως βασικό κόμμα της αντιπολίτευσης το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, που τα προηγούμενα χρόνια απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει υπέρ του σημαντικές δράσεις διαμαρτυρίας απέναντι στο ΑΚΡ, όπως ήταν τα γεγονότα στο πάρκο Γκεζί το 2015,  αποτελεί βασικό στοιχείο  για την συνέχιση της παρουσίας του κόμματος του Ερντογάν στην εξουσία. Αν κάνουμε μια αναδρομή σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, βλέπουμε ότι ενώ το ΑΚΡ κατάφερε να κερδίσει με διαφορά όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2002 μέχρι σήμερα, λαμβάνοντας ποσοστά που κυμαίνονται ανάμεσα στο 35%-49%, το CHP συνεχίζει να λαμβάνει ποσοστά ανάμεσα σε 20%-25%, απόδειξη πως έχει αποτύχει να προσελκύσει ψηφοφόρους εκτός της δικής του βάσης. Σε μία προσπάθεια να ανατρέψει αυτή την πολιτική, το Κόμμα σε αυτές τις εκλογές υιοθέτησε την πολιτική «ψηφίστε εμάς αντί για το ΑΚΡ»,  καλώντας ακόμα και τους πιο εθνικιστές ψηφοφόρους να σταθούν στο πλευρό του.

Ωστόσο αυτό δεν δείχνει να είναι αρκετό για να προσελκύσει ψήφους. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, το CHP συνεχίζει να μην φαίνεται σε θέση να δώσει καινούργιες προτάσεις στον Τουρκικό λαό, έναντι του ΑΚΡ. Την ίδια στιγμή οι δημοτικές εκλογές ειδικά για το CHP αποτελούν στοίχημα για τον ηγέτη του Κόμματος του οποίου η θέση στην ηγεσία του Κόμματος αμφισβητήθηκε έντονα τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως από τον Μουχαρέμ Ιντζέ. Έτσι το ποσοστό που θα λάβει το κόμμα σχετίζεται περισσότερες με τις εσωτερικές του ισορροπίες παρά θέματα που αφορούν στην αλλαγή της διακυβέρνησης στη χώρα.

Η καθοριστική ψήφος των Κούρδων

Το φιλο-κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP) αναμένεται να αποτελέσει βασικό παράγοντα διαμόρφωσης του τελικού αποτελέσματος στις εκλογές. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, το Κόμμα  δεν κατέρχεται με  υποψήφιους στους μεγάλους μητροπολιτικούς δήμους της Κωνσταντινούπολης, της Άγκυρας και της Σμύρνης καθώς και σε 11  άλλους μεγάλους δήμους  και στηρίζει την συμμαχία της αντιπολίτευσης. Η απόφαση αυτή του Κόμματος φαίνεται να σχετίζεται και με το γεγονός ότι η Τουρκική κυβέρνηση απομάκρυνε τους δημάρχους στις Νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας όπου η πλειοψηφία των πολιτών είναι Κουρδικής καταγωγής και αποτελεί προπύργιο του HDP, τοποθετώντας είτε άλλους δημάρχους είτε συμβούλια που ελέγχει η κυβέρνηση. Όλα αυτά έγιναν  με την δικαιολογία ότι το Κόμμα συνεχίζει να διατηρεί σχέσεις με το ΡΚΚ. Το HDP απάντησε στην κυβέρνηση ότι θα επανα-διεκδικήσει τους δήμους αυτούς. Την ίδια στιγμή η τακτική του κόμματος να υποστηρίξει τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης έχει μετατρέψει τους ψηφοφόρους του Κόμματος στις μεγάλες πόλεις σε καθοριστικό παράγοντα που μπορεί να γύρει την πλάστιγγα υπέρ της «συμμαχία του έθνους» (Millet İttifakı). Το ποσοστό του Κόμματος ανέρχεται στο 10%, που είναι συγκεντρωμένο ασφαλώς σε μεγάλο βαθμό στις Νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας. Υπάρχει όμως ένα ποσοστό γύρω στο 1-2% Κουρδικής καταγωγής ψηφοφόρων στις μεγάλες πόλεις, ποσοστό που σύμφωνα με το στατικό λάθος των δημοσκοπήσεων που φέρνει τους υποψηφίους να αγωνίζονται στήθος με στήθος, μπορεί να καθορίσει το αποτέλεσμα.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ πως η αντιπαλότητα ανάμεσα στο ΑΚΡ και στο HDP  έχει τα τελευταία τρία  χρόνια ενταθεί κυρίως λόγω των έντονων διώξεων που υφίσταται το φιλο-κουρδικό Κόμμα το οποίο είδε εξέχοντα μέλη του, όπως τον ηγέτη του Σελαχαττίν Ντεμιρτάς να οδηγούνται στην φυλακή.

Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα και Σμύρνη

Οι τρεις μεγάλοι μητροπολιτικοί δήμοι της Τουρκίας είναι αυτοί που καθορίζουν το γενικό αποτέλεσμα αλλά δίνουν σε μεγάλο βαθμό και το στίγμα του νικητή των εκλογών. Στην Κωνσταντινούπολη ο υποψήφιος του ΑΚΡ Μπιναλί Γιλτιρίμ δείχνει να προηγείται  ελαφρώς του ανθυποψηφίου του Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο υποψήφιος της «συμμαχία του έθνους»  ωστόσο, σε αντίθεση με τον Γιλντιρίμ  δεν είναι ούτε ιδιαιτέρα γνωστός ούτε θεωρείται βαρύ πυροβολικό για το κόμμα του και επιλέχθηκε μάλλον επειδή υποστηρίζει τον Κιλιτσντάρογλου, έναντι των πολιτικών του αντιπάλων εντός του CHP. Ωστόσο τα πάει ανέλπιστα καλά απέναντι στον αντίπαλο του που διετέλεσε Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και Πρωθυπουργός.  Στην Άγκυρα ο Μανσούρ Γιαβάς της «συμμαχίας του έθνους» προηγείται της προεκλογικής κούρσας έναντι του αντιπάλου του Μεχμέτ Οζχασεκί με αρκετή διαφορά (κάποια δημοσιεύματα αναφέρουν 3 και κάποια  10% διαφορά). Ας σημειωθεί ότι το ΑΚΡ, σε μία προσπάθεια να πλήξει την υποψηφιότητα Οζχασεκί κατηγορεί τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης για οικονομικές καταχρήσεις και έχει αρχίσει δικαστική αγωγή εναντίον του. Νοούμενου του ελέγχου που ασκεί το ΑΚΡ στην δικαστική εξουσία ενδέχεται να κινητοποιήσει διαδικασίες που να τον απομακρύνουν από το πόστο του σε περίπτωση εκλογής του.  Η Σμύρνη αποτελεί ανέκαθεν προπύργιο του CHP και αναμένεται το κόμμα της αντιπολίτευσης να εκλέξει τον δικό του υποψήφιο και να διατηρήσει τα ποσοστά του. Την ίδια στιγμή άλλες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το ΑΚΡ κινδυνεύει να χάσει παραδοσιακά «δικούς» του δήμους, όπως αυτό της Προύσας και των Αδάνων.

Δημοσκοπήσεις εκτός δημοσιότητας

Χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών είναι η ελάχιστη δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων. Το γεγονός αυτό φαίνεται να οφείλεται στα χαμηλά ποσοστά που παίρνουν οι υποψήφιοι του κυβερνόντος Κόμματος στις εκλογές και στο έλεγχο που ασκεί το ΑΚΡ στα μέσα ενημέρωσης, ο οποίος και έχει γίνει ακόμα πιο έντονος μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου 2016. Δημοσκοπήσεις ασφαλώς γίνονται, κυρίως για λογαριασμό των Κομμάτων, αλλά κρατούνται μακριά από το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες από ανεξάρτητα ειδησεογραφικά μέσα, όπως το Τ24 και το  Turkish Minute  αναφέρουν πως υπάρχει  σημαντικός αριθμός αναποφάσιστων που κυμαίνεται γύρω στο 10%. Ειδικότερα το Τ24 ανέφερε πως το ΑΚΡ ανησυχεί για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που δείχνουν πως η πτώση που παρατηρείται στα ποσοστά του ΑΚP οφείλεται στην οικονομική κρίση αλλά  και την πόλωση που δημιουργείται από τις σκληρές δηλώσεις του Ερντογάν που λειτουργούν τελικά εναντίον του. 

Το Κυπριακό στην προεκλογική εκστρατεία

Θέματα που αφορούν το Κυπριακό και σχετίζονται κυρίως με τις εξορύξεις στην Ανατολική Μεσόγειο  ή και την διάθεση του φυσικού αερίου της Κύπρου ηγέρθησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας στην Τουρκία, αφού το θέμα έτυχε εκμετάλλευσης για προεκλογικούς σκοπούς. Ο Ερντογάν δήλωσε επανειλημμένα πως τα πλοία της Τουρκίας θα συνεχίσουν τις σεισμικές έρευνες και τις  εξορύξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Τούρκος Υπουργός Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ δήλωσε επίσης πως αναζητούν ειρηνικές λύσεις στην Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Ανάλογες δηλώσεις υπέρ των Τουρκικών εξορύξεων και ενάντια στις δραστηριότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή έκανε και ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ.

Μεγάλη έκταση πήρε μία δήλωση που έγινε από τον βουλευτή του CHP  Ενγκίν Όζκοτζ ο οποίος εκφράστηκε ενάντια στις εξορύξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο  αφού όπως ανέφερε δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμή «ούτε ένας κουβάς πετρέλαιο» ενώ η Τουρκία δαπανά υπέρογκα ποσά για το θέμα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ο Ερντογάν αντέδρασε έντονα στις δηλώσεις αυτές κατηγορώντας τον βουλευτή της αντιπολίτευσης ότι «μιλά χρησιμοποιώντας την γλώσσα των Ελληνοκυπρίων». Είπε ακόμα χαρακτηριστικά: «Φυσικά και δεν θα σταματήσουμε τις γεωτρήσεις επειδή αυτό είναι που θέλουν το CHP  και οι Ελληνοκύπριοι».

Ο εκπρόσωπος τύπου του ΑΚΡ Ομέρ Τσελίκ δήλωσε ότι  η Τουρκία θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα δίκαια της Τουρκίας και της ΤΔΒΚ, και τόνισε πως τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος έτυχαν προειδοποιήσεων να μην λαμβάνουν μονομερή βήματα στο θέμα των υδρογονανθράκων.

Το θέμα της μετατόπισης της λύσης του Κυπριακού από ομοσπονδία σε συνομοσπονδία είχε έμμεσες αναφορές στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατεία. Ο νέος Πρόεδρος της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Μουσταφά Σέντοπ, που αντικατέστησε τον Γιλντιρίμ, έκανε την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στα κατεχόμενα ως είθισται και είπε πως νέες ιδέες χρειάζονται πλέον για την επίλυση του κυπριακού. Παρόμοιες δηλώσεις έκανε και ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο οποίος εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας στην Τουρκία επισκέφτηκε τα κατεχόμενα και έκανε δηλώσεις ενάντια σε μια λύση ομοσπονδίας, γεγονός που σύμφωνα με τον Τουρκοκυπριακό Τύπο κατέδειξε και την έντονη διαφωνία Άγκυρας και Ακιντζί για το θέμα της ομοσπονδίας.  Ο Τσαβούσογλου δήλωσε επίσης σε άλλη εκδήλωση στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας ότι η Κύπρος αποτελεί στρατηγικό στόχο και εθνική υπόθεση για την Τουρκία, επαναλαμβάνοντας την ετοιμότητα της Άγκυρας να συνεχίσει τις γεωτρήσεις.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως ο Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας  Σουλεϊμάν Σοϊλού προέβηκε σε δηλώσεις αναφορικά με πρόσφατη επίσκεψη του στα κατεχόμενα  όπου και ανέφερε πως αναζητούν ανθρώπους στα κατεχόμενα που να έχουν δεσμούς με  το ΡΚΚ. Λίγες μέρες αργότερα, δύο γυναίκες που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, η μία εκ των οποίων είναι μέλος της κεντρικής γραμματείας του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος στην Κύπρο, συνελήφθησαν στη βάση ότι είχαν στην κατοχή τους προπαγανδιστικό υλικό υπέρ του ΡΚΚ.

Όσον αφορά την πολιτική ηγεσία στα κατεχόμενα ας σημειωθεί ότι κράτησε αποστάσεις από την προεκλογική εκστρατεία στην Τουρκία. 

Συμπέρασμα

Οι δημοτικές εκλογές στην Τουρκία έχουν λάβει χαρακτήρα και σημασία γενικών εκλογών λόγω της βαρύτητας που προσδίδει σε αυτές το κυβερνών Κόμμα της Τουρκίας και ειδικότερα ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Αποτελούν ένα κομβικό σημείο για το Κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 17 χρόνια και αντιμετωπίζει για πρώτη φορά την πιθανότητα σημαντικής μείωσης των ποσοστών του κυρίως  λόγω της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει την Τουρκία. Σε περίπτωση που τα ποσοστά του ΑΚΡ μειωθούν σημαντικά δεν αποκλείεται η πιθανότητα η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες γενικές εκλογές. Η μείωση των ποσοστών του κόμματος μπορεί να σημάνει και την έναρξη της αργής έστω πτώσης της παντοδυναμίας του Ερντογάν. Η αντιπολίτευση στην Τουρκία συνεχίζει να μην αποτελεί τόσο σοβαρή απειλή για το ΑΚΡ λόγω της αποτυχίας της να αρθρώσει ουσιαστικό πολιτικό λόγο. Σημειώνουμε τον σημαντικό ρόλο που θα παίξουν οι Κούρδοι στην εκλογική διαδικασία και πόσο η ψήφος τους μπορεί να καθορίσει το αποτέλεσμα, ειδικότερα στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα, την Προύσα και τα Άδανα.

Την ίδια στιγμή το ΑΚΡ έχοντας επιστρατεύσει ένα τεράστιο εκλογικό μηχανισμό και ελέγχοντας τόσο τα Μέσα Ενημέρωσης όσο και άλλους τομείς της κοινωνίας  δείχνει έτοιμο να επιχειρήσει να αναστρέψει την αρνητική εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή εναντίον του. Αν παρόλα ταύτα το ΑΚΡ  και η  «συμμαχία της Δημοκρατίας» καταφέρουν να βγουν ενισχυμένα από τις εκλογές, θα πρέπει μάλλον να μας ανησυχεί η εδραίωση αυτή της συνεργασίας με το Κόμμα του Μπαχτσελί  που θα σημάνει  μάλλον μια περίοδο που το κυβερνών Κόμμα θα υιοθετήσει ακόμα πιο σκληρή στάση στην εξωτερική πολιτική, άρα και στο Κυπριακό.

………………………………..

Κωνσταντία Σωτηρίου

Λειτουργός Τύπου και Πληροφοριών

Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων