Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα δέους και βαθιάς συγκίνησης συγκεντρωθήκαμε στον ιερό αυτό χώρο για να απευθύνουμε το ύστατο χαίρε σε ένα ακόμη ήρωά μας, τον Στρατιώτη του 251 Τ.Π Ζήνωνα Αναστασίου, ο οποίος θυσίασε τη ζωή του για την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.

Σαράντα επτά χρόνια μετά την ηρωική θυσία του, κηδεύουμε σήμερα μέρος των ιερών λειψάνων του φέρνοντας στις μνήμες μας την τραγωδία που βίωσε ο τόπος μας το καλοκαίρι του 1974, με την προδοσία του πραξικοπήματος και τις τραγικές συνέπειες της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.

Στο ιστορικό της περίπτωσης του Ζήνωνα Αναστασίου, υπογραμμίζεται η τραγικότητα των ημερών εκείνων της τουρκικής εισβολής με τον αγώνα ζωής που έδωσαν πολλοί συμπατριώτες μας, για να πετύχουν την επιβίωση τους ξεφεύγοντας από τη βάρβαρη και απάνθρωπη συμπεριφορά των Τούρκων στρατιωτών, αλλά ακόμη και των Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών που τους ακολουθούσαν κατά πόδας για να ικανοποιήσουν το βαθύ τους μίσος κατά των Ελληνοκυπρίων. Είναι λόγω αυτής της συμπεριφοράς που πολλοί συμπατριώτες μας δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ κατά τη σύλληψη τους ή οδηγήθηκαν σε τόπους μαζικών εκτελέσεων και τα σώματα τους ρίφθηκαν σε μαζικούς τάφους, ο εντοπισμός αρκετών από τους οποίους έφερε στο φως αδιάψευστα στοιχεία της αγριότητας που επιδείχθηκε εις βάρος τους.

Ο Ζήνωνας γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 16 Νοεμβρίου του 1952 και διέμενε με τους γονείς του, Ανδρέα και Θεοφανία. Αποφοίτησε από τη σχολή «Πρότυπο Εκπαιδευτήριο Λεμεσού» και αμέσως μετά κατετάγη στην Εθνική Φρουρά. Ήταν φιλήσυχος, εργατικός και αγαπητός στους φίλους του. Είχε δε τρία αδέλφια, τον Κωνσταντίνο, τον Μαρίνο και τον Αχιλλέα οι οποίοι μαζί με την μητέρα τους βρίσκονται μαζί μας προσευχόμενοι για την αιώνια ανάπαυση της ψυχής του ήρωα αδελφού τους. Ο πατέρας τους απεβίωσε, όπως και πολλοί άλλοι συγγενείς αγνοουμένων που ολοκληρώνουν το δικό τους κύκλο ζωής χωρίς να μάθουν νέα των αγαπημένων τους και χωρίς να μπορέσουν να τους απευθύνουν το ύστατο χαίρε σύμφωνα με τη θρησκεία και τις παραδόσεις μας.

Ηρωικές μορφές, είναι σίγουρα αυτές των μανάδων των ηρώων μας, που πόνεσαν και συνεχίζουν να υπομένουν βασανιστικά το δικό τους μαρτύριο. Μόνο αυτές, γνωρίζουν τα δεινά και τη θλίψη από την απώλεια του σπλάχνου τους. Τις θυμόμαστε στα οδοφράγματα να δακρύζουν κρατώντας τις φωτογραφίες των παιδιών τους. Να προσπαθούν να ορθώσουν το ανάστημά τους, έτσι που να τις σηκώσουν όσο πιο ψηλά γίνεται. Να μάθουν για την τύχη των παιδιών τους. Και ύστερα, μακριά από όλους, κλεισμένες σε ένα δωμάτιο μαζί με τις θύμησές τους, να κλάψουν. Σαν άλλες Παναγίες, μάνες του κόσμου, λυπημένες, υπομονετικές και υπερήφανες.

Μακρύ, μοναχικό και έρημο το ταξίδι της μάνας του κάθε αγνοουμένου, όπως και της σεβαστής μας κυρίας Θεοφανούς, της μάνας του Ζήνωνα, η οποία στα 93 της χρόνια είναι σήμερα εδώ για να αποχαιρετήσει το παιδί της. Πολύ δύσκολο να το πράττει ένας γονιός, πολύ δυσκολότερο όμως η μάνα.

Αγαπημένη μας κυρία Θεοφανού, Τιμημένη Ηρωομάνα,

Είμαστε όλοι εδώ μαζί σου. Είμαστε εδώ για το τέλος του βασανιστικού ταξιδιού που κάνεις εδώ και 47 χρόνια. Άντεξες, για να ησυχάσει η ψυχή σου και να μπορείς, με τη βοήθεια του Ύψιστου, να μνημονεύεις και να έχεις πλέον διαφορετικά στη σκέψη σου τον Ζήνωνα σου. Θα σε βοηθήσουν σε αυτό, όπως πάντα, και τα άλλα τρία σου παιδιά, ο Κωνσταντίνος, ο Μαρίνος και ο Αχιλλέας, τα εγγόνια σου, καθώς επίσης και η δύναμη που σου δίνει η μνήμη του αγαπημένου σου συζύγου Ανδρέα που έφυγε από τη ζωή πριν χρόνια, βασανισμένος και αυτός από την απώλεια του παιδιού σας.

Όταν ξέσπασε η τουρκική εισβολή στις 20 Ιουλίου 1974, ο Ζήνωνας υπηρετούσε ακόμη τη στρατιωτική του θητεία στο 251 Τάγμα Πεζικού, η έδρα του οποίου βρισκόταν στην Κερύνεια. Ο ίδιος ήταν τοποθετημένος στον 3^ο Λόχο του τάγματος ο οποίος έδρευε στην περιοχή του Γυμναστικού Συλλόγου Πράξανδρος.

Το στρατόπεδο της μονάδας περιλαμβανόταν στους πρώτους στόχους των τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων. Λίγο πριν, και με την εμφάνιση του τουρκικού πολεμικού στόλου στα παράλια της Κερύνειας, το 251 Τάγμα Πεζικού τέθηκε σε επιφυλακή.

Εν τω μεταξύ, τα τούρκικα στρατεύματα άρχισαν να αποβιβάζουν στην ακτή του 5 Μίλι, μεγάλο αριθμό στρατιωτών, άρματα μάχης και άλλο βαρύ πολεμικό εξοπλισμό.

Η Εθνική Φρουρά για ενίσχυση του 251 Τάγματος Πεζικού μετέφερε τμήματα άλλων μονάδων και εφέδρους και δημιούργησε αμυντική γραμμή στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, για αναχαίτιση της προέλασης των τουρκικών στρατευμάτων προς την Κερύνεια.

Στις 22 Ιουλίου 1974 τα τούρκικα στρατεύματα επιτέθηκαν κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς, με την κάλυψη της πολεμικής τους αεροπορίας, βολών των πολεμικών πλοίων και χρησιμοποιώντας μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης.

Μετά από σκληρές αλλά άνισες μάχες, και ένεκα της υπεροπλίας των τουρκικών στρατευμάτων, λίγο πριν το μεσημέρι της ίδιας μέρας διατάχτηκε απαγκίστρωση και ανασυγκρότηση των ανδρών της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή Κερύνειας – Πέλλα Πάις.

Οι άνδρες των δυο Λόχων του 251 Τάγματος Πεζικού, του δεύτερου και του τρίτου, ανάμεσα τους και ο Ζήνωνας, συνέχισαν να βρίσκονται στις αμυντικές τους θέσεις στην περιοχή του Γ.Σ. Πράξανδρος, όπου και τέθηκαν αντιμέτωποι με τα τούρκικα άρματα μάχης και το πεζικό που ακολουθούσε. Παρόλο που είχαν να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης, τους βομβαρδισμούς και πολυβολισμούς των πολεμικών αεροπλάνων και υπεράριθμων στρατευμάτων εξοπλισμένα με ελαφριά και βαριά όπλα, αντιστάθηκαν με πρωτοφανές σθένος και ανδρεία σαν άλλοι Λεωνίδες, σε μια προσπάθεια αναχαίτισης της προέλασης των τουρκικών στρατευμάτων και κατάληψη της Κερύνειας. 

Με τον ηρωισμό τους καθυστέρησαν τους εισβολείς και δόθηκε χρόνος στους τελευταίους κατοίκους της περιοχής να απομακρυνθούν. Έγραψαν την δική τους σελίδα στην ένδοξη ιστορία του αγώνα για υπεράσπιση της ελευθερίας της πατρίδας μας. 

Όταν πλέον ήταν αδύνατο να αναχαιτίσουν τις σιδερόφρακτες ορδές του Αττίλα, έλαβαν οδηγίες για ανασυγκρότηση στο Πέλλα Παϊς.

Ο Ζήνωνας και πέντε ακόμη άνδρες της μονάδας του, μετέβησαν σε συγκεκριμένο σπίτι, όπου φόρεσαν πολιτικά ρούχα και ορισμένοι από αυτούς τηλεφώνησαν στους οικείους τους από την τηλεφωνική συσκευή που εντόπισαν εκεί, με την παράκληση να ζητήσουν βοήθεια από τα Ηνωμένα Έθνη τα οποία είχαν βάση σε κοντινή απόσταση. Στις 24 Ιουλίου, συγγενείς τους προσπάθησαν να τους τηλεφωνήσουν αλλά οι γραμμές είχαν αποκοπεί και οποιαδήποτε πλέον επικοινωνία ήταν αδύνατη. Την ίδια ημέρα ωστόσο, μετέβησαν εκεί άνδρες των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίοι τους ενημέρωσαν ότι δεν ήταν σε θέση να τους μεταφέρουν έξω από τις καταληφθείσες από τα τούρκικα στρατεύματα περιοχές.

Με την απομάκρυνση των ανδρών των Ηνωμένων Εθνών, έφθασαν στο σπίτι πάνοπλοι Τούρκοι στρατιώτες οι οποίοι και τους συνέλαβαν.

Αφού τους απομάκρυναν σε μικρή απόσταση, άρχισαν να πυροβολούν εναντίον τους. Να τους εκτελούν εν ψυχρώ. Γι αυτό και τα τραύματα στο κρανίο.  Εκτελέστηκαν με τον πιο βάρβαρο αποτρόπαιο τρόπο.

Μόνο ένας εκ των συμπολεμιστών του Ζήνωνα κατάφερε να αποδράσει, ο οποίος αργότερα συνελήφθη αιχμάλωτος και κρατήθηκε στις φυλακές Σεραγίου μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1974.

Ο Ζήνωνας και οι υπόλοιποι συλληφθέντες συμπολεμιστές του, από τη στιγμή της σύλληψης τους από τα τουρκικά στρατεύματα, δεν έδωσαν σημεία ζωής και τα ονόματα τους ήταν καταχωρημένα στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων μας.

Η ανασκαφή του χώρου στο οποίο εντοπίστηκαν τα οστά του Ζήνωνα και των άλλων συμπολεμιστών του, πραγματοποιήθηκε μεταξύ Οκτωβρίου 2017 και Μάϊου 2018, σε περιοχή της Κερύνειας, στα πλαίσια του προγράμματος της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία και τις πληροφορίες που έχουμε υπόψη μας σε διάφορα σημεία στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν και άλλοι μαζικοί τάφοι συμπατριωτών μας.

Συμπατριώτες, Συμπατριώτισσες,

Η αλήθεια για τα μεγάλα εγκλήματα των στρατευμάτων του Αττίλα, όπως και εκείνων των Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών, δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αποκρυβεί.  Φωνάζουν αυτή την αλήθεια οι μαζικοί τάφοι συμπατριωτών μας που συνελήφθησαν από τους Τούρκους ενόπλους και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ. Φωνάζουν ακόμη αυτή την αλήθεια οι σκόπιμες μετακινήσεις οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους που παραμένουν άγνωστοι. Μακρύς είναι ο κατάλογος των εγκλημάτων που διέπραξαν οι ορδές του Αττίλα σε βάρος συμπατριωτών μας.

Δυστυχώς, η μέχρι σήμερα στάση και πολιτική που ακολουθεί η κατοχική δύναμη στο θέμα των αγνοουμένων βασίζεται σε τακτικισμούς και εντυπώσεις, και προπάντων στην αποκόμιση πολιτικών οφελών σε βάρος των οικογενειών των αγνοουμένων μας, οι οποίοι αναμένουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων. 

Η πολιτισμένη ανθρωπότητα, τα Ηνωμένα Έθνη, καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούν και δεν πρέπει να συνεχίσουν να ανέχονται και να κλείνουν τα μάτια μπροστά στις απάνθρωπες και απαράδεκτες πρακτικές και πολιτικές της κατοχικής δύναμης. Πρακτικές που προκαλούν ανείπωτο πόνο και δυστυχία σε εκατοντάδες οικογένειες συμπατριωτών μας. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Όμως δεν εφησυχάζουμε ούτε και σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Οι προσπάθειες μας συνεχίζονται και εντατικοποιούνται μέχρι και τη διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας. Αυτό αποτελεί για όλους μας χρέος και εθνική επιταγή απέναντι στους ήρωες μας και στις οικογένειες τους.

Ελληνίδες, Έλληνες,

Σήμερα, γράφουμε τον επίλογο της τραγικής ιστορίας ενός άξιου τέκνου της Πατρίδας μας.

Περήφανος θα αισθάνονταν σήμερα για τον λεβεντονιό του και ο πατέρας του Ζήνωνα, Ανδρέας που έφυγε από την ζωή με τον καημό της εξακρίβωσης της τύχης του. 

Τιμημένη και σεβαστή μάνα του ήρωά μας, αγαπημένη μας κα. Θεοφανία,

Αγαπητά Αδέρφια του ήρωά μας, Κωνσταντίνε, Μαρίνο και Αχιλλέα,

Αγαπητοί και σεβαστοί συγγενείς,

Τα λόγια μπορούν να δώσουν, μόνο για λίγο, βάλσαμο στην πονεμένη σας ψυχή.  Πίσω από τη σημερινή τελετή, προβάλουν χρόνια ανείπωτου πόνου και δυστυχίας, χρόνια που πέρασαν με πολλά ερωτηματικά και μεγάλο παράπονο.

Η Κύπρος υποκλίνεται μπροστά σας. Και για σας προσεύχεται την εκ του Θεού παρηγοριά και για το δικό σας άνθρωπο, τον ήρωά σας, της ψυχής του το γαλήνεμα.  Σήμερα πρέπει να νιώθετε περήφανοι για τον Ζήνωνά σας όπως νιώθουμε όλοι.

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Ζήνωνα Αναστασίου και τιμούμε με ευγνωμοσύνη την μνήμη του. Ο Ζήνωνας έπεσε στις επάλξεις του καθήκοντος και προς αυτόν και όλους τους συμπολεμιστές του, όπως και σε όλους όσους έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου μας οφείλουμε πολλά. Οφείλουμε την ύπαρξη μας ως Κυπριακή Δημοκρατία καθώς και την αξιοπρέπεια μας ως ελεύθεροι άνθρωποι.

Αιωνία ας είναι η μνήμη και η δόξα του Στρατιώτη του 251 Τ.Π. Ζήνωνα Αναστασίου του Ανδρέα και της Θεοφανίας. 

Αιωνία και τιμημένη.

(ΡΜ/ΝΓ/ΣΧ)